கார்த்திக்கிற்கு ஒரு புது ஸ்கூட்டி வாங்கினோம்.நேற்று.எக்ஸ்சேன்ஜ் ஆஹ்பர்தான்.நாம் முடிந்தால் மனிதர்களையும் எக்ஸ்சேன்ஜ் ஆஹ்பரில் மாற்றிக் கொள்ளும் காலத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் மனிதர்கள்.அபியும் நானும் படத்தில் குழந்தை சொல்லும், "அம்மா இந்த அப்பா இன்டர்வ்யூல பெயில் ஆகிட்டா வேற அப்பா மாத்திடலாமா"என்று.படம் பார்க்கும் போது சிரிப்பு வந்தது. ஆனால் கணவன்மார்களுக்கு வாசுகி மாதிரி மனைவி தேவை.மனைவிகளுக்கு தஞ்சாவூர் தலையாட்டி பொம்மையே கணவனாக இருந்தால் தேவலை. எப்போதும் தோழியின் மாமியார்,தங்கையின் மாமியார் நல்லவர்கள்.குழந்தைகளுக்கோ,ஆங்கிலம் பேசும்,பெற்றோர்,எதிலும் தலையிடாத பெற்றோர் தேவை.அம்மா அப்பாவுக்கோ ஒன்று என்ற எண்ணை மட்டுமே அறிந்த குழந்தைகள் தேவை. லீவ் போடாத பணியாளர்கள் தேவை நிறுவனங்களுக்கும்,வீடுகளுக்கும்.லீவ் போட்டால் கேள்வி எழுப்பாது,போனஸ் தரும் போது compromise பண்ணாத முதலாளிகள் தேவை பணியாளர்களுக்கு.மேலே குறிப்பிட்ட லிஸ்டில் employer employee தவிர மற்றவை உணர்வு சம்பந்தப் பட்ட உறவுகள்.ஆமாம் மனிதனுக்கு மட்டுமே உணர்வு உண்டா,பொருள்களுக்குமா? பொருள்களுக்கும் உண்டு.அதனால்தான் சொல்கிறேன்.ஸ்கூட்டி பேசும்.
பழைய ஸ்கூட்டி மிகவும் நல்லது.தொந்தரவே கொடுத்ததில்லை.டாக்டரிடம் அடிக்கடி போகாது.எஜமான விசுவாசம் ஜாஸ்தி.கார்த்திக்கை ரொம்பவும் பிடிக்கும். நல்ல குழந்தைகள் போல் சொன்ன பேச்சு கேட்கும்.சில சமயம் நாம் மனிதர்களிடம் பேசுவதை விட நம் உடமையான பொருள்களிடம் பேசுவதுண்டு.பொருள்களுக்கும் மரியாதை உண்டு.அவற்றை உதைப்பது,(ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ண உதைக்கலாம்.கோபமாக உதைப்பதை சொல்கிறேன்.),கதவை அறைந்து சாத்துவது,பேனாவைத் தூக்கி எறிவது ,சாப்பாட்டுத் தட்டை கோபத்தில் தள்ளுவது,போன்ற மிகவும் தப்பான பழக்கவழக்கங்கள் பலரிடம் பார்க்கிறேன்.எவ்வளவு தப்பு தெரியுமா?வாழ்வில் ஒரே ஒரு முறை செய்தாலும் தப்பு.அப்படி தன்னிலை இழக்கலாமா? மறுபடி ஸ்கூட்டிக்கு வருவோம்.அதை மாற்ற எந்தக் காரணமும் இல்லை.தினம் பயணிக்க வேண்டிய தொலைவு அதிகம் ஆனதால் இன்னும் சற்று powerful ஆன வண்டி வாங்கலாமே என நாங்கள் கூறியதால் அரை மனசோடு சம்மதித்தான்.புது வண்டி பார்த்து வந்தோம்.பழைய வண்டியை 9000 க்கு தர ஒப்புக் கொண்டாயிற்று.அடுத்த நாள் வண்டி வரும் வழியில் நின்று விட்டது.யாரோ தள்ளி விட்டு ஒரு வழியாய் வீடு வந்தான்.
நல்ல கண்டிஷனில் தந்தால்தானே 9000 ரூபாய் குறையும்?அதனால் அதை டாக்டரிடம், {அதான் சர்வீஸ் சென்டர்} கூட்டிப் போய் வந்தோம்.மறுபடி நன்றாக இருந்தது.புது வண்டியை வாங்கிக் கொள்ளலாம் என்று தகவல் வந்தது.மறுநாள் டெலிவரி எடுக்க வேண்டும்.கிளம்பும் போது , "இன்றுதான் இந்த ஸ்கூட்டியின் கடைசி ட்ரிப் என்னுடன்" என்று சொல்லிக் கிளம்பினான்.அன்று மாலை வீடு திரும்பியவுடன்,அம்மா, " கடைசி ரெண்டு கிலோமீட்டர் வண்டியை நகர்த்துவது பெரும் பாடாகிப் போனது,ஏன் என்றே தெரியவில்லை" என்றான்.உடனே நான் சொன்னேன், "சரியான டைம்லதான் புதுவண்டி வாங்கறோம் கார்த்திக்.மறுபடி தொந்தரவு கொடுக்கிறது பார்த்தாயா?" அவன் சற்று நேரம் அமைதியாய் இருந்துவிட்டு குறுக்காகத் தலையை ஆட்டினான். "இல்லை அம்மா,நான் அப்படி நினைக்கவில்லை.அதற்கு இங்கிருந்து போகப் பிடிக்கவில்லை.அதை சொல்ல அது கொடுத்த signal தான் அந்த resistance."அவன் சொன்னது 100 சதவிகிதம் உண்மை என்று உணர்ந்தேன். நாம் ஒருவித வித்தியாசமான உணர்வுநிலையில் இருந்து சிந்தித்தால்,பொருள்கள்,விலங்குகள் நம்முடன் பேசுவதை,பேசும் என்பதை உணரலாம்.
வாழ்வு utter respect உடன் அணுக வேண்டிய தவம்.நாம் தொடர்பில் உள்ள அனைத்தும்,அனைவரும் நமக்கு முக்கியமே.மனித உறவுகளில் மட்டும் மனத்தின் குறுக்கீடு உள்ளது.ஸ்கூட்டியிடம் "சமர்த்தாகப் போ" என்று கூறி விட்டு விட்டு,புதுவண்டி எடுத்து வந்தோம்.பெண்ணை,புக்ககம் அனுப்புவது போல்,அடுத்த ஓனர் நன்றாக அதை நடத்த வேண்டும் என வேண்டிக் கொண்டேன்.ஆனால் மகள் நம் மனசில் எப்பவும் இருப்பாள்.பொருள்கள் அவ்வாறு இருப்பதில்லை.பொருள்களிடம் காட்டும் detachment ஐ மனிதர்களிடமும்,மனிதனுக்குத் தரும் மரியாதையை பொருள்களிடமும் காட்டினால் நலம்.பேசுவோம்.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
பழைய ஸ்கூட்டி மிகவும் நல்லது.தொந்தரவே கொடுத்ததில்லை.டாக்டரிடம் அடிக்கடி போகாது.எஜமான விசுவாசம் ஜாஸ்தி.கார்த்திக்கை ரொம்பவும் பிடிக்கும். நல்ல குழந்தைகள் போல் சொன்ன பேச்சு கேட்கும்.சில சமயம் நாம் மனிதர்களிடம் பேசுவதை விட நம் உடமையான பொருள்களிடம் பேசுவதுண்டு.பொருள்களுக்கும் மரியாதை உண்டு.அவற்றை உதைப்பது,(ஸ்கூட்டியை ஸ்டார்ட் பண்ண உதைக்கலாம்.கோபமாக உதைப்பதை சொல்கிறேன்.),கதவை அறைந்து சாத்துவது,பேனாவைத் தூக்கி எறிவது ,சாப்பாட்டுத் தட்டை கோபத்தில் தள்ளுவது,போன்ற மிகவும் தப்பான பழக்கவழக்கங்கள் பலரிடம் பார்க்கிறேன்.எவ்வளவு தப்பு தெரியுமா?வாழ்வில் ஒரே ஒரு முறை செய்தாலும் தப்பு.அப்படி தன்னிலை இழக்கலாமா? மறுபடி ஸ்கூட்டிக்கு வருவோம்.அதை மாற்ற எந்தக் காரணமும் இல்லை.தினம் பயணிக்க வேண்டிய தொலைவு அதிகம் ஆனதால் இன்னும் சற்று powerful ஆன வண்டி வாங்கலாமே என நாங்கள் கூறியதால் அரை மனசோடு சம்மதித்தான்.புது வண்டி பார்த்து வந்தோம்.பழைய வண்டியை 9000 க்கு தர ஒப்புக் கொண்டாயிற்று.அடுத்த நாள் வண்டி வரும் வழியில் நின்று விட்டது.யாரோ தள்ளி விட்டு ஒரு வழியாய் வீடு வந்தான்.
நல்ல கண்டிஷனில் தந்தால்தானே 9000 ரூபாய் குறையும்?அதனால் அதை டாக்டரிடம், {அதான் சர்வீஸ் சென்டர்} கூட்டிப் போய் வந்தோம்.மறுபடி நன்றாக இருந்தது.புது வண்டியை வாங்கிக் கொள்ளலாம் என்று தகவல் வந்தது.மறுநாள் டெலிவரி எடுக்க வேண்டும்.கிளம்பும் போது , "இன்றுதான் இந்த ஸ்கூட்டியின் கடைசி ட்ரிப் என்னுடன்" என்று சொல்லிக் கிளம்பினான்.அன்று மாலை வீடு திரும்பியவுடன்,அம்மா, " கடைசி ரெண்டு கிலோமீட்டர் வண்டியை நகர்த்துவது பெரும் பாடாகிப் போனது,ஏன் என்றே தெரியவில்லை" என்றான்.உடனே நான் சொன்னேன், "சரியான டைம்லதான் புதுவண்டி வாங்கறோம் கார்த்திக்.மறுபடி தொந்தரவு கொடுக்கிறது பார்த்தாயா?" அவன் சற்று நேரம் அமைதியாய் இருந்துவிட்டு குறுக்காகத் தலையை ஆட்டினான். "இல்லை அம்மா,நான் அப்படி நினைக்கவில்லை.அதற்கு இங்கிருந்து போகப் பிடிக்கவில்லை.அதை சொல்ல அது கொடுத்த signal தான் அந்த resistance."அவன் சொன்னது 100 சதவிகிதம் உண்மை என்று உணர்ந்தேன். நாம் ஒருவித வித்தியாசமான உணர்வுநிலையில் இருந்து சிந்தித்தால்,பொருள்கள்,விலங்குகள் நம்முடன் பேசுவதை,பேசும் என்பதை உணரலாம்.
வாழ்வு utter respect உடன் அணுக வேண்டிய தவம்.நாம் தொடர்பில் உள்ள அனைத்தும்,அனைவரும் நமக்கு முக்கியமே.மனித உறவுகளில் மட்டும் மனத்தின் குறுக்கீடு உள்ளது.ஸ்கூட்டியிடம் "சமர்த்தாகப் போ" என்று கூறி விட்டு விட்டு,புதுவண்டி எடுத்து வந்தோம்.பெண்ணை,புக்ககம் அனுப்புவது போல்,அடுத்த ஓனர் நன்றாக அதை நடத்த வேண்டும் என வேண்டிக் கொண்டேன்.ஆனால் மகள் நம் மனசில் எப்பவும் இருப்பாள்.பொருள்கள் அவ்வாறு இருப்பதில்லை.பொருள்களிடம் காட்டும் detachment ஐ மனிதர்களிடமும்,மனிதனுக்குத் தரும் மரியாதையை பொருள்களிடமும் காட்டினால் நலம்.பேசுவோம்.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
MOTHER PROTECTS