அழ.வள்ளியப்பாவின் பாட்டு ஒன்று நினைவலைகளில் இன்று.
"அன்றொரு நாள் ஆடுகையில் நான் இழந்த பந்து
பின்னொரு நாள் தேடுகையில் மீண்டு வந்ததுண்டு
அன்றொரு நாள் பாடுகையில் அடி மறந்த பாட்டு
பின்னொரு நாள் பாடுகையில் நினைவில் வந்ததுண்டு
அன்றொரு நாள் போட்டியிலே நான் இழந்த நண்பன்
பின்னொரு நாள் சேர்ந்திடவே திரும்பி வந்த துண்டு
அன்றொரு நாள் சோம்பலிலே நான் இழந்த காலம்
என்னருமை வாழ்வினிலே இன்னொரு நாள் வருமோ "
எவ்வளவு எளிமை பாருங்களேன் கருத்திலும் வார்த்தைகளிலும்.நாம் நடந்து வந்த,கடந்து வந்த அடிச்சுவடுகளைத் திரும்பிப் பார்க்கும் வழக்கம் யாருக்கில்லை?நாம் பிறப்பதற்கு முன்னால் எத்தனை காலம் கடந்திருந்திருக்கிறது!நமக்குப் பின்னால் இன்னும் எத்தனை காலம் கடக்கப் போகிறது!அப்படி என்றால் அந்தக் குறுகிய நாட்களுக்கு ஒரு விருந்தாளி போல் உலகைப் பார்க்க வரும் நாம் எந்த அளவு நம்மை முக்கியமாக நினைத்துக் கொள்ளலாம்?ஒரு ஊரில் விருந்தாளியாகப் போய் தங்குகிறவருக்கு அந்த இடத்தில் என்னென்ன செய்ய வேண்டுமோ எப்படித் திட்டமிட்டு அதைச் செய்வோம்?அது போலத்தானே நம் வாழ்க்கைப் பயணமும் அதில் நாம் செலவழிக்கும் ஒவ்வொரு மணித் துளியும்?திரும்பக் கிடைக்காத விஷயங்கள் அதிக முக்கியத்துவம் பெற்றுத்தான் விடுகின்றன.அவ்வாறு திரும்பிப் பெற முடியாத நீண்ட பட்டியலில் தலையானதே காலம்.அதே போல் வரும் விருந்தினர் ஒரு நாள் கிளம்ப வேண்டும்.அங்கு இருக்கும் வரை எல்லாம் அனுபவிக்கலாம்.ஆனால் வரையறைகள் உண்டு.நல்ல விருந்தினருக்கு நல்ல treatment கிடைக்கும். மோசமான விருந்தாளி போல் நாம் நடப்பின் உலகம் அதையே திருப்பித் தரும்.இதில் என்ன புதிய செய்தி என்று தோன்ற வாய்ப்புண்டு.புதிது என எதுவுமே இல்லைதான்.நாம் கேட்கும்,படிக்கும்,சிந்திக்கும் கருத்துக்களின் மற்றொரு வடிவமே எழுத்து.நான் நிஜமாகவே அனைவருக்கும் ஒரு தோழியே.இவை கருத்துப் பரிமாற்றங்கள் மட்டுமே.பரிமாற்றங்கள் மேடையில் மட்டுமல்ல.மெயிலிலும் நிகழலாமே? சரி கடிகார முள் வேகவேகமாய் நகர்கிறது.காலம் பற்றித்தானே பேசத் தொடங்கினோம்.குரங்கு போல் தாவுவது என் weakness ?
வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்தல் பற்றி தெய்வப் புலவர் திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்.I have heard many people saying that they want to set the clock back and relive some moments of their life in a better way.இது போல் நடக்க முடியாத விஷயங்களை நினைப்பதே நேர விரயம்.பேசுவது இன்னும் வீண்.எழுதிச் செல்லும் விதியின் கைகள் எழுதி எழுதி மேற் செல்லும் என சிந்துபைரவி படத்தில் ஒரு வசனம்.வரும்.உண்மையில் அப்படித்தான் எல்லாம் நடக்கிறது.தவறுகள் என்று எதுவும் இல்லை.இன்னும் சரியாக வாழ்ந்திருக்கலாமோ என்றால் அப்படி எண்ணம் வந்தால் தவறாக வாழ்ந்திருக்கிறோம் (எல்லாம் குட்டி lapsesதான் .பெரிதாக எதுவும் இல்லை) என்ற குற்ற உணர்வுடன் வாழ்வதாகப் பொருள்.There are little incidents in life.The importance of these incidents lies in the extent to which they have served us to make a progress. It is perfectly ok ,even necessary to recognise our imperfections.But if the realisation doesn't give us a greater courage what is the use of simply brooding over the past?இன்று சரியாக செய்யாததை நாளை செய்து விடுவோம்.சரி செய்ய முடியாத எதுவும் பண்ணி விட்டாலும் குடி முழுகாது.மறுபடி அது போல் யோசிக்காமல் வினை ஆற்றாது இருப்போம்.தவறுகளை ஞாயப் படுத்துவதல்ல நோக்கம்.டூர் கூட்டிப் போகும் அப்பா இன்று இங்கே நாளை அங்கே என்று திட்டமிடுதல் போல் தெளிவாக சிந்தித்து வாழ முடிவது உயர்வுதான்.வாழ்க்கைப் பயணத்தில்.ஆனால் வயதும் அனுபவங்களும்தானே கற்றுத் தரும் ஆசானாக விளங்குகின்றன?இந்த para mistakes பற்றிப் பேசி விட்டோம்.
சம்பந்தம் இல்லாமல் இல்லை.எதற்கும் எந்த நல்ல செயலுக்கும் காலம் கடக்கவில்லை.ஒவ்வொரு நொடியும் நிகழ்காலத்தில் இருந்து ரசித்து அனுபவிக்க வேண்டிய ஒன்றே.அப்படி நினைத்தால்தான் சரியாய் வாழ்தல் சாத்தியம்.இன்னும் நாலு வருஷம் பொறுத்துப் புலம்பாது இருத்தல் சாத்தியம். நடந்து முடிந்த செயல்கள் என்னென்ன நன்மைகளைத் தந்துள்ளன என்ற நினைவே சரியானது.சும்மா impurities என்று ஒரு லிஸ்ட் நாமே போட்டு அதைப் பற்றி யோசிப்பது ,என் அத்தைக்கு மீசை இருந்திருந்தால் நான் அவளை சித்தப்பா என்று கூப்பிட்டிருப்பேனே என்பதெல்லாம் பண்ணி முட்டாள் தனமாய் நேரம் கடத்தக் கூடாது என்பதைத்தான் அழ.வள்ளியப்பா முதல் para வில் சொன்னார்.அதேதான் எதிர்காலத்திற்கும்."அர்ஜுனா பிறவிகள் பல கடந்து போயின.அவை அனைத்தையும் நான் அறிவேன்.நீ அறிய மாட்டாய் "என்கிறார் பகவான்.நம் limited vision எதை அறியும் சொல்லுங்கள்? காலத்தை இறக்கையுடன் கூடியதாக நான் உருவகப் படுத்திக் கொண்டுள்ளேன்.அது பறந்து கொண்டுதான் இருக்கும்.அதுவே இயற்கை.
இறைவனுக்கு அமைந்த பல விளக்கங்களுள் அவர் மகாகாலம் என்பது மிக முக்கியமானது.பகவத்கீதை பதினோராம் அத்தியாயமான விஸ்வ ரூப தரிசன யோகத்தில் முப்பத்திரண்டாவது ஸ்லோகத்தில் "நீ யார் " என்ற கேள்விக்கு "நான் வல்லமை வாய்ந்த காலம் "என பகவான் பதில் அளிக்கிறார்.ஸ்வாமி சித்பவானந்தா தன் உரையில் கூறுகிறார்,"காலம் முன்னும் பின்னும் அகண்டாகாரத்தில் விரிந்தோடுகிறது.அது செயலனைத்தையும் தன்பால் அடக்கி வைத்துள்ளது." என்று.காலம் என்பது அழிவு.எதற்கும் நிற்காது.யாரையும் விட்டும் வைக்காது.இதோ கடந்த நிமிடத்தை இறந்தகாலம் என்று சொல்லி விடுகிறோமே.!அப்படியானால் எத்தனை கவனமாகக் கையாளப் பட வேண்டிய ஒன்று.சோம்பி நிற்க,சோர்ந்து நிற்க,நடந்ததற்கு வருந்த,நடக்கப் போகிறதா என்று மறைபொருளாக உள்ளதற்குக் கவலைப் பட செலவு பண்ணக் கூடாத ஒன்று.ஒவ்வொரு நொடியும் இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்து செம்மையாய் மிக மகிழ்ச்சியாய்,கால வடிவினனான கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தி வாழ வேண்டியதே.மறுபடி சந்திக்கலாம்.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
"அன்றொரு நாள் ஆடுகையில் நான் இழந்த பந்து
பின்னொரு நாள் தேடுகையில் மீண்டு வந்ததுண்டு
அன்றொரு நாள் பாடுகையில் அடி மறந்த பாட்டு
பின்னொரு நாள் பாடுகையில் நினைவில் வந்ததுண்டு
அன்றொரு நாள் போட்டியிலே நான் இழந்த நண்பன்
பின்னொரு நாள் சேர்ந்திடவே திரும்பி வந்த துண்டு
அன்றொரு நாள் சோம்பலிலே நான் இழந்த காலம்
என்னருமை வாழ்வினிலே இன்னொரு நாள் வருமோ "
எவ்வளவு எளிமை பாருங்களேன் கருத்திலும் வார்த்தைகளிலும்.நாம் நடந்து வந்த,கடந்து வந்த அடிச்சுவடுகளைத் திரும்பிப் பார்க்கும் வழக்கம் யாருக்கில்லை?நாம் பிறப்பதற்கு முன்னால் எத்தனை காலம் கடந்திருந்திருக்கிறது!நமக்குப் பின்னால் இன்னும் எத்தனை காலம் கடக்கப் போகிறது!அப்படி என்றால் அந்தக் குறுகிய நாட்களுக்கு ஒரு விருந்தாளி போல் உலகைப் பார்க்க வரும் நாம் எந்த அளவு நம்மை முக்கியமாக நினைத்துக் கொள்ளலாம்?ஒரு ஊரில் விருந்தாளியாகப் போய் தங்குகிறவருக்கு அந்த இடத்தில் என்னென்ன செய்ய வேண்டுமோ எப்படித் திட்டமிட்டு அதைச் செய்வோம்?அது போலத்தானே நம் வாழ்க்கைப் பயணமும் அதில் நாம் செலவழிக்கும் ஒவ்வொரு மணித் துளியும்?திரும்பக் கிடைக்காத விஷயங்கள் அதிக முக்கியத்துவம் பெற்றுத்தான் விடுகின்றன.அவ்வாறு திரும்பிப் பெற முடியாத நீண்ட பட்டியலில் தலையானதே காலம்.அதே போல் வரும் விருந்தினர் ஒரு நாள் கிளம்ப வேண்டும்.அங்கு இருக்கும் வரை எல்லாம் அனுபவிக்கலாம்.ஆனால் வரையறைகள் உண்டு.நல்ல விருந்தினருக்கு நல்ல treatment கிடைக்கும். மோசமான விருந்தாளி போல் நாம் நடப்பின் உலகம் அதையே திருப்பித் தரும்.இதில் என்ன புதிய செய்தி என்று தோன்ற வாய்ப்புண்டு.புதிது என எதுவுமே இல்லைதான்.நாம் கேட்கும்,படிக்கும்,சிந்திக்கும் கருத்துக்களின் மற்றொரு வடிவமே எழுத்து.நான் நிஜமாகவே அனைவருக்கும் ஒரு தோழியே.இவை கருத்துப் பரிமாற்றங்கள் மட்டுமே.பரிமாற்றங்கள் மேடையில் மட்டுமல்ல.மெயிலிலும் நிகழலாமே? சரி கடிகார முள் வேகவேகமாய் நகர்கிறது.காலம் பற்றித்தானே பேசத் தொடங்கினோம்.குரங்கு போல் தாவுவது என் weakness ?
வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்தல் பற்றி தெய்வப் புலவர் திருவள்ளுவர் கூறுகிறார்.I have heard many people saying that they want to set the clock back and relive some moments of their life in a better way.இது போல் நடக்க முடியாத விஷயங்களை நினைப்பதே நேர விரயம்.பேசுவது இன்னும் வீண்.எழுதிச் செல்லும் விதியின் கைகள் எழுதி எழுதி மேற் செல்லும் என சிந்துபைரவி படத்தில் ஒரு வசனம்.வரும்.உண்மையில் அப்படித்தான் எல்லாம் நடக்கிறது.தவறுகள் என்று எதுவும் இல்லை.இன்னும் சரியாக வாழ்ந்திருக்கலாமோ என்றால் அப்படி எண்ணம் வந்தால் தவறாக வாழ்ந்திருக்கிறோம் (எல்லாம் குட்டி lapsesதான் .பெரிதாக எதுவும் இல்லை) என்ற குற்ற உணர்வுடன் வாழ்வதாகப் பொருள்.There are little incidents in life.The importance of these incidents lies in the extent to which they have served us to make a progress. It is perfectly ok ,even necessary to recognise our imperfections.But if the realisation doesn't give us a greater courage what is the use of simply brooding over the past?இன்று சரியாக செய்யாததை நாளை செய்து விடுவோம்.சரி செய்ய முடியாத எதுவும் பண்ணி விட்டாலும் குடி முழுகாது.மறுபடி அது போல் யோசிக்காமல் வினை ஆற்றாது இருப்போம்.தவறுகளை ஞாயப் படுத்துவதல்ல நோக்கம்.டூர் கூட்டிப் போகும் அப்பா இன்று இங்கே நாளை அங்கே என்று திட்டமிடுதல் போல் தெளிவாக சிந்தித்து வாழ முடிவது உயர்வுதான்.வாழ்க்கைப் பயணத்தில்.ஆனால் வயதும் அனுபவங்களும்தானே கற்றுத் தரும் ஆசானாக விளங்குகின்றன?இந்த para mistakes பற்றிப் பேசி விட்டோம்.
சம்பந்தம் இல்லாமல் இல்லை.எதற்கும் எந்த நல்ல செயலுக்கும் காலம் கடக்கவில்லை.ஒவ்வொரு நொடியும் நிகழ்காலத்தில் இருந்து ரசித்து அனுபவிக்க வேண்டிய ஒன்றே.அப்படி நினைத்தால்தான் சரியாய் வாழ்தல் சாத்தியம்.இன்னும் நாலு வருஷம் பொறுத்துப் புலம்பாது இருத்தல் சாத்தியம். நடந்து முடிந்த செயல்கள் என்னென்ன நன்மைகளைத் தந்துள்ளன என்ற நினைவே சரியானது.சும்மா impurities என்று ஒரு லிஸ்ட் நாமே போட்டு அதைப் பற்றி யோசிப்பது ,என் அத்தைக்கு மீசை இருந்திருந்தால் நான் அவளை சித்தப்பா என்று கூப்பிட்டிருப்பேனே என்பதெல்லாம் பண்ணி முட்டாள் தனமாய் நேரம் கடத்தக் கூடாது என்பதைத்தான் அழ.வள்ளியப்பா முதல் para வில் சொன்னார்.அதேதான் எதிர்காலத்திற்கும்."அர்ஜுனா பிறவிகள் பல கடந்து போயின.அவை அனைத்தையும் நான் அறிவேன்.நீ அறிய மாட்டாய் "என்கிறார் பகவான்.நம் limited vision எதை அறியும் சொல்லுங்கள்? காலத்தை இறக்கையுடன் கூடியதாக நான் உருவகப் படுத்திக் கொண்டுள்ளேன்.அது பறந்து கொண்டுதான் இருக்கும்.அதுவே இயற்கை.
இறைவனுக்கு அமைந்த பல விளக்கங்களுள் அவர் மகாகாலம் என்பது மிக முக்கியமானது.பகவத்கீதை பதினோராம் அத்தியாயமான விஸ்வ ரூப தரிசன யோகத்தில் முப்பத்திரண்டாவது ஸ்லோகத்தில் "நீ யார் " என்ற கேள்விக்கு "நான் வல்லமை வாய்ந்த காலம் "என பகவான் பதில் அளிக்கிறார்.ஸ்வாமி சித்பவானந்தா தன் உரையில் கூறுகிறார்,"காலம் முன்னும் பின்னும் அகண்டாகாரத்தில் விரிந்தோடுகிறது.அது செயலனைத்தையும் தன்பால் அடக்கி வைத்துள்ளது." என்று.காலம் என்பது அழிவு.எதற்கும் நிற்காது.யாரையும் விட்டும் வைக்காது.இதோ கடந்த நிமிடத்தை இறந்தகாலம் என்று சொல்லி விடுகிறோமே.!அப்படியானால் எத்தனை கவனமாகக் கையாளப் பட வேண்டிய ஒன்று.சோம்பி நிற்க,சோர்ந்து நிற்க,நடந்ததற்கு வருந்த,நடக்கப் போகிறதா என்று மறைபொருளாக உள்ளதற்குக் கவலைப் பட செலவு பண்ணக் கூடாத ஒன்று.ஒவ்வொரு நொடியும் இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்து செம்மையாய் மிக மகிழ்ச்சியாய்,கால வடிவினனான கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தி வாழ வேண்டியதே.மறுபடி சந்திக்கலாம்.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
Mother protects
அருமையான உங்கள் வரிகள், என்னை அடிமையாக்கியது உங்களுக்கு. .
பதிலளிநீக்கு