வியாழன், 13 ஜூலை, 2017

வேடர்கள் இருவர்

உங்களுக்கு திண்ணப்பனைத் தெரியுமா?
தெரியாது.உனக்கு?
எனக்கும் தெரியாது.
கண்ணப்ப நாயனாரை?
நம் யாருக்குத்தான் தெரியாது.!
திண்ணப்பனை,கண்ணப்ப நாயனாராக்கியது எது? ஏன் எல்லா திண்ணப்பனும்  நாயனாராகவில்லை?ஏதோ ஒன்று வித்தியாசம்.பக்தியா?அது எல்லோருக்கும் உள்ளது.அல்லது இருப்பதாக சொல்லிக் கொள்கிறோம்.காட்டிக் கொள்கிறோம்.பின்?அவனிடம் இருக்கும் எல்லாம் நம்மிடமும் இருந்திருக்கலாம்.ஆனால் அவனைத் தனிமைப் படுத்தி உயரத்தில் தூக்கி வைத்தது,நம்மிடம் நிறைந்து உள்ள ஒன்று அவனிடம் இல்லாதிருந்ததே.அது என்ன?நான் இன்னும் ஒரு பத்தி எழுதும்  வரை யோசியுங்கள்.பிறகு சேர்ந்து யோசிப்போம்.முதல் வேடன் கண்ணப்ப நாயனார்.அடுத்து தலைப்பின் நாயகன்,இரண்டாவது வேடன், குகன்.

குகனொடும் ஐவரானோம் என்று எம்பிரான் வாக்கால் தழுவ பட்ட,(physical   ஆகவும்தான்) பேறு பெற்ற  ஸ்ருங்கிபேரபுரத்தரசன் குகன்.பரந்தாமனிடம் கொண்ட பேரன்பினால் உண்மை அந்தணனான குகன் என்று குறிப்பிடப்படும் குகன்.கண்ணப்ப நாயனாரும் குகனும் ஏன் ஒரே ஜாதி?வேட்டுவர் குலத்தை சொல்லவில்லை.ஏன் உயர்ந்தவர்கள்?என்ன ஒற்றுமை அவர்களுக்குள்?என்ன வேற்றுமை நமக்கும் அவர்களுக்கும்?

உலகம் முழுவதும் கொடுக்கல் வாங்கலையே அடிப்படையாய்க் கொண்டு நடக்கிறது.பழைய காலத்தில் பண்டமாற்று முறை இருந்தது.பின் பணம் புழக்கத்தில் வந்தது.பணம் கொடுத்தால் வாங்கக் கூடிய பொருள்கள் பெருகின.என்ன தப்பான புரிதல் வந்துவிட்டது என்றால்,எதையும் வாங்க முடியும்,அதற்கு சமமான ஏதோ ஒன்றைக் கொடுப்பின் என்ற நினைப்பு நமக்கு வந்துவிட்டது.பணத்திற்கும் பணத்தால் வாங்கும் பொருளுக்கும் இது சரிவரலாம்.ஆனால் பணம் கொடுத்து வாங்க இயலாத நிம்மதி,சந்தோஷம் ,நேரம்,அன்பு ,நட்பு எத்தனையோ உள்ளதல்லவா?அவற்றை வாங்க என்ன செய்வது? சொல்லவா?கொடுக்க மட்டும் செய்வது.எடுத்துக் கொள்ளும் எண்ணம் சற்றும் அற்றுக் கொடுப்பது.உடம்பின் ஒவ்வொரு அணுவிலும்,என்ன கிடைக்கும் என்ற எதிர்பார்ப்பு துளியும் இல்லாமல் தருவது.இதையே வேடர்கள் இருவரும் செய்தார்கள்.பெறற்கரிய பேறு பெற்றார்கள்.

சிவபெருமானிடம் அன்புமயமானவர் திண்ணனார்.அவர் செயல்கள் எல்லாம் தனக்கினியன என்கிறார் சிவபெருமான். அன்பே சிவம்.பெருமான் அன்பெனும் பிடியில் அகப்படும் மலை.அவனை அடைய செய்யப்படும் எல்லா கர்மங்களும் அன்பு வழிக்குப் பிறகே.பெருமான் சிரசில் உள்ள பூக்களை செருப்பால் நீக்குகிறாராம்.அது ஆண்டவனுக்கு குமரன் மலரடியைக் காட்டிலும் இனிமையாக உள்ளதாம்.திண்ணப்பன் கூறும் அன்பு மொழிகள் முனிவர்களுடைய வேதம்,மந்திரம் முதலியவற்றிலும் இனிமையாக உள்ளதாம். சாதாரண வாழ்வா அது?அவசரமாய் எழுத?சிவபெருமான் திருக்கண்ணில் உதிரம் பெருக தனது வலக்கண்ணை அனாயாசமாய் அகழ்ந்து ஸ்வாமியின் கண் உள்ள இடத்தில் வைக்கிறார்.இப்போது மற்ற கண்ணில் ரத்தம் வருகிறது.திண்ணப்பருக்கு அவனிடம் அன்பைக் கொடுக்க மட்டுமே தெரிந்தது.க்ஷண நேரம் கூட யோசிக்கவில்லை.அவர் கொண்டது பேரன்பு.தன்னை மேல்மனத்திற்கு கொண்டு வந்து இந்தக் கண்ணையும் இழந்தால் என்னாவேன் என்று பேரம் பேச முடியாத அன்பு. கொடுத்தார்.ஆட்கொள்ளப் பட்டார்.கண்ணப்பரானார்.

குகனுடையதும் எதிர்பார்ப்பற்ற தூய அன்பு.அன்பிற்காக மட்டும் அன்பு செய்தவன் குகன். பெறுவதை யோசிக்காதது தூய்மை அடைகிறது.வலிமை அடைகிறது.அது விளங்க காலம் ஆகும்.கொடுக்க மட்டும் ஜனித்த பிறவிகள் உண்டு.கர்ணன் போல்.கொடுக்க மட்டும் பழகிக் கொண்டால் நிம்மதி சந்தோஷம் கட்டாயம் வரும்.உயர்நிலை வரும்.ஆனால் அது தேவகுணம்.அடைய முயன்றால் நல்லது. வேடர்கள் இருவரும் நேற்று ரொம்ப நேரம் பாடம் சொன்னார்கள். உலகில் இந்த Bhavam பார்ப்பது அபூர்வம்.இறைவன் பக்தன், குரு சிஷ்யன், அரிய நண்பர்கள்,இன்னும் அரிய தாய் சேய் -----தவிர மற்ற தொடர்புகளில் சாத்தியக்கூறுகள் குறைவு.கோடியில் ஒரு மனிதன் பிறக்கலாம்.வேடர்கள் இருவரும் கோடியில் இருவர்தானே ! ஒருவித Heaviness உணர்கிறேன்.மறுபடி பேசலாம்.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER  PROTECTS

திங்கள், 10 ஜூலை, 2017

பெண் விடுதலைப் புரட்சி


பல நூறாண்டுகள் அடிமைப் படுத்தப்பட்ட இந்தியாவில் விடுதலைப் புரட்சி வெடித்தது. அதற்கான விதையை ஓரிருவர் போட அது விருட்சமாகி, வனமாகி பிரிட்டிஷாரை,  திரும்பிப் பார்க்காது ஓட வைத்தது. ஆங்கிலேயர்களிடம் இருந்து நல்லன, அல்லாதன பலவற்றை எடுத்துக் கொண்டோம். பெண்களை,  பொருள் போல் பார்ப்பதை மட்டும் ஆதி காலம் தொட்டு மாற்றிக் கொள்ள நம்மால் முடியாது போயிற்று. எதற்கும் ஒரு வரம்பு உண்டு. வரம்புகள் மீறப் பட்டால் புரட்சி வெடிக்கும். செய்யாத தவறுக்கு சிறைவாசம் அனுபவிக்கும் கைதி போல,  அடிமைகளாய் நடத்தப் பட்ட பெண்கள்,  உயிருக்கும், ஆத்மாவிற்கும் பால் கிடையாது என்பதை,  பாரத சமூகம் புரிந்து கொள்ளாவிடின்,  புரிய வைப்பது அவசியம் என்று உணர ஆரம்பித்ததே பெண்விடுதலைப் புரட்சியின் ஆரம்பம். இது தேவையா, நல்லதா, இன்றைய பெண்கள் நடந்து கொள்ளும் முறை, நோக்கம் வெற்றி பெற உதவப் போகிறதா?

பெண்கள்,  தாம் ஆண்களை விடக் குறைந்து விடவில்லை என்பதை, உடை, கல்வி, செய்யும் வேலை, வகிக்கும் பதவி, இப்படிப் பல வழிகளில் வெளியிடத்  தொடங்கி சில ஆண்டுகள் ஆயிற்று. ஆனாலும்,  அவர்களை நல்ல பெண்கள் பட்டியலில் சேர்க்க பலர் தயாராயில்லை. உடை அணிவதை எடுத்துக் கொள்வோம். ஆண்கள் உடைகளை, குறைவான உடைகளை அணிவதன் மூலம்,  " பார்!  உனக்கும் எனக்கும் என்ன வித்தியாசம்? " என்று கேட்கிறார்கள். நான் அடிக்கடி யோசிப்பதுண்டு. உடைமாற்றம் முழு மாற்றமல்ல என்று பெண்களுக்கு யார் சொல்வது என. ஆனால்,  அவர்கள் கண்ணோட்டத்தில் பாருங்கள். இப்போ ஒரு அம்மன் படம் வரைகிறோம். அது சரஸ்வதியா துர்கையா என்று கேட்டால் உங்களுக்கும் தெரியாது. எனக்கும் தெரியாது.  நாம் அந்த தெய்வங்களை தரிசித்ததில்லை. அந்த அம்மன் கையில் வீணை வரைந்தால் சரஸ்வதி. சூலம் வரைந்தால் துர்கை. சரிதானே?  அது போல முதலில், வெகு விரைவில் உணரும் புலன் கண் என்பதால், முதல் செய்தியைக் கண்ணால் பார்க்கும் உடைவழி அனுப்பும் ஆயத்தம் ஜீன்சும் டீ ஷர்ட்டும். என்ன தவறு?

இந்த விஷயத்திற்கு சில ஆழம் செறிந்த சூட்சுமக் காரணங்களை ஆராய்வோம்.நான்கு நிலைகளில் ஒரு செய்தி உணரப் படுகிறது. வெளியே (Physical) , உணர்வால்  (Emotional) , அறிவால்  (Mental) , சூட்சுமமாக ( (Psychological) என்பவை அந்த நிலைகள். குருக்ஷேத்திர யுத்தத்தில் பகவான் தேரை பாண்டவ கௌரவ சேனைகளுக்கிடை கொண்டு நிறுத்துகிறார். முதலில் அர்ஜுனன் உணர்வது ஆயாசம். அதன்பிறகு உணர்வதே,  என் சுற்றத்தாரல்லவோ இவர்கள் என்ற உணர்ச்சி மேலீடு. நம் சுதந்திரப் போராட்ட வரலாறு சொல்வதும் இதேதான். முதலில் என் நாடாகட்டும். அது போலவே, பெண் விடுதலைப் புரட்சியில், வெளிப்பார்வைக்கு, முதலில் என் உடல் என் சொந்தம் என்பதைத் தெளிவுபடுத்தவே பெண்கள் முதலில் செய்தது  உடை மாற்றம். அதை மற்றவருக்குப் புரியவைப்பது ஒருபுறம் இருக்கட்டும். தாங்களே உணர்ந்து கொள்ளவும் அநேகப் பெண்களுக்கு உடை மாற்றம் தேவைப் படுகிறது. மிகத்தெளிவாக இருப்பின், இதைத் தாண்டி அடுத்தது யோசிக்க இயலும். ஆனால்,  பெண்கள் பதட்ட நிலை தாண்டி, தெளிவு பெற,  நேரம் எடுத்துக் கொள்கிறார்கள்.  சவுகரியங்களுக்காக மட்டும் வேறு உடை அணிபவர்களை விவாதத்திற்கு உட்படுத்தவில்லை.

திடீரென இந்தத் தலைப்பில் எழுதக் காரணம் உண்டு.நேற்று நீயா நானா என்ற நிகழ்ச்சி தொலைக்காட்சியில் பார்த்தேன். பெண்கள் இரு பிரிவினராகப் பிரிந்து பேசினார்கள். அத்தனை பெண்களுமா ஏதோ பிரச்சினை கூறுவார்கள்? அவர்களில் வெளிப்பார்வைக்கு மிக தைரியமாய்த் தென்பட்டவரே அதிகம்.  இப்போது எல்லாம் மாறி விட்டது. ஆண் சமூகம் புரிந்து கொள்ள ஆரம்பித்து விட்டது என்று நினைக்கிறோம். ஆனால், இல்லை என்றே தோன்றுகிறது. சுதந்திரம் பெண்களிடம் உள்ளது. அதை வேறு யார்  தருவது?  வீட்டுப் பெண்ணை அடிமை கொள்ள நினைக்காது இன்னொரு உயிர் என நினைத்தாலே போதும். மதிப்புடன்   நடத்தப் பட்டால் அதை உணரும் திறன் இல்லா மூடப் பிறவி அல்ல அவள். கணவன் வாழ்வு, அவன் குழந்தைகள் வாழ்வு, அவன் பெற்றோர் வாழ்வு என ஏகப்பட்ட பேர் வாழ்விற்கு பொறுப்பேற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அவள் நேரத்தை, வாழ்வை நாங்கள் நிர்ணயிப்போம் என்ற மெத்தனப் போக்கிற்கு பெண்கள் தரும் அடியே முறிந்த திருமணங்கள். விவாகரத்துகள். அதிகரிக்கும் முதிர்கன்னிகள்.

இந்தப் போராட்டம் இன்னும் தீவிரப் படும்.  ஒரு தொடக்கூடாத எல்லையைத் தொட்டு நிலைப்படலாம். ஆனால்,  இந்தியக் கலாச்சாரம்  நம் பெண்களை எப்போதும் பற்றி உள்ளது. வெகுசிலர் பாதை தவறலாம். பெரும்பாலோர் மனதளவிலும் தவறுவதில்லை. பெண்களின் முதல் எதிரி இன்னொரு பெண். அது ஒரு சமூக அவலம். வெற்றி பெறும் ஒவ்வொரு ஆணின் பின் ஒரு பெண் இருக்கிறாள் என்பது பொது வழக்கு. ஆனால் என் அகராதிப்  படி, ஒரு பெண் வெற்றி பெற வேண்டுமெனில் அவள் பின் ஒரு நல்ல ஆண்மகன் உள்ளான். ஒரு புரிந்து கொள்ளும் குடும்பம் உள்ளது. இன்று உள்ள சாதனைப் பெண்கள் சிலரை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். மாமியாருடன் கிளம்பும் வரை உரிமைப் போராட்டம் நடத்திவிட்டு  (எதற்கு, சிக்கிக் கொண்டுள்ளவன் அவர்கள் பிள்ளையா, இவள் கணவனா என்ற பேருண்மையைக் கண்டறியத்தான்) மைக் பிடித்தால் பாட வருமா, கல்லூரியில் டீச்சரானால் கணக்கு சரியாக சொல்லிக் கொடுக்க முடியுமா,  எந்த சாதாரண வேலையாயினும் ரிதம் தப்பாதா ?  என் கல்லூரித் தோழிகள் தமிழ்நாடு மின்சாரவாரியத்தில் பெரும் பதவிகளில் இருப்பதாக வாட்சப் செய்தி வந்தது. மிகவும் சந்தோஷமான செய்தி.  வீட்டில் உள்ளவர்கள்,  அவர்களுக்கு வடை சுட தெரியுமா என்பதையே யோசித்துக் கொண்டிருந்தால் விமோச்சனம் இல்லை. அதற்காக வடையை வட்டமாக செய்யத் தெரியாதவர்கள் வெளியில் போய் வேலை செய்யத்தான் வேணும் என்பதும் இல்லை.

கேவலத்தின்  உச்சமாக இன்னொரு செய்தி வந்தது. ஒரு பையன்,  ஒரு சக மாணவியிடம் காதல் சொல்கிறான். அவள் தனக்குள்ள கடமைகள், சாதிக்கும் ஆசை  பற்றிக் கூறி மறுக்கிறாள். காலம் ஓடுகிறது. அவளை ஐந்து வருஷங்களுக்குப் பின் பார்க்கிறான். அப்போது, அவள் நிர்வாணமாக நிற்கும் தன் குழந்தைக்கு உடை அணிவித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். கண்ணியமாக  எழுதி உள்ளேன். ஊகிக்க முடிந்தவர் ஊகித்துக் கொள்ளுங்கள். சாதனை  என்று அதை அம்புக்குறியிட்டு அந்தப் பையன் நகைப்பதாக அந்தக் குறும்படம் முடிகிறது. வெட்கப் பட வேண்டியது அவனா அவளா?  பெண் வெளிவர இதைவிட சிறப்பான நேரம் இல்லை . வீட்டுக்குள் பெண்ணைப் பூட்டி வைத்த விந்தை மனிதர் தலை கவிழும் நேரம். என்ன,  எல்லாப் புரட்சியும் போல வரவரத்  தீவிரமாகிறது.  அபாய எல்லையை எட்டும். எட்டட்டும். முடிவுக்கும் வரும். வாழ்க்கைச் சக்கரம் சுற்றும். நாம் எல்லாவற்றையும் பார்க்க முடியாது. நம் சந்ததி பார்க்கட்டும். ஆணும் பெண்ணும் சமமான சமுதாயம் உருவாகட்டும்.


புதன், 5 ஜூலை, 2017

தஞ்சாவூர் தலையாட்டி பொம்மைகள் தரும் செய்தி

தஞ்சாவூரின் தலையாட்டி பொம்மைகள் பிரசித்தம். மிக அழகாகத் தலையை இப்படியும் அப்படியும் ஆட்டும். சிவப்பு கலரில் எங்கள் வீட்டில் மூன்று தலையாட்டி பொம்மைகள் உண்டு. வேகமாக ஆட்டி விட்டால் வேகமாய் ஆடும். இல்லை என்றால் நாம் சொன்ன வேகத்திற்கு ஆடும். ஆனால் விழவே செய்யாது. கீழே குண்டாக.  மேலேயும் குண்டுதான்.  ஆனால் சற்றுக் குறைவான குண்டு. அணுகுண்டு போடப்பட்ட ஜப்பான் தன்  நிலைக்கு மீண்டாற்  போல மறுபடி தன்னிலை அடையும். இந்த பொம்மைகள் சிறு வயது முதலே என்னிடம் பேசுகின்றன. அவற்றிற்கு பாகுபாடில்லை. உங்களுடனும் பேசும். உற்றுக் கேட்கும் யாருடனும் பேசும். அவை ஏதோ செய்தி சொல்ல வருவது எனக்கும் அதற்கும் புரியும்.

நம்மை என்ன பண்ணினாலும்,மனிதர்களோ, சூழ்நிலைகளோ , மறுபடி நம் இயல்பு நிலைக்குத் திரும்ப முடியும் என்பது அவை தரும் முதல் செய்தி. நாம் ஆட்டம் காண, யார் காரணமானாலும், இயல்பு நிலை அடைவது நம் கையில்தான் . தஞ்சாவூர் பொம்மையை ஆட்டி வேடிக்கை பார்ப்பவர் யாரேனும் அதை நிறுத்தப்  பார்க்கிறார்களா? சும்மா போகிற போக்கில் அதை சிலர் ஆட்டுவார்கள் .சிலர் அது ஆடுவதை ரசிக்க ஆட்டுவார்கள். அதெல்லாம் அது யோசிப்பதில்லை. 'நீ ஆட்டிக்கோ . ஆடுகிறேன்.ஆனால் விழப் போகிறேன் என்று எண்ணினால்,நீதான் முட்டாள்.ஆடிய சுவடு கூட இன்றி நின்று விடுவேன் '.  இந்த வாழ்க்கைச்  செய்திதான் எனக்கு இத்தனை நாள் பிடித்தது.புரிந்தது.

எல்லாம் பழையன கழிதல் ,புதியன புகுதல். தலைமுறை மாற்றங்கள். பொம்மைக்கு தலைமுறை இடைவெளி  உண்டா?  ஏன் இல்லை?  நேற்று வீடு தேடி ஒரு பொம்மை வந்தது, அன்பளிப்பாக.  அந்த  பொம்மையிடமே , அதை ஸ்லாகித்துப் பேச,  அது இந்தக்கால இளைஞர்கள் போல , என் எண்ணம் மாற்றம் காண வேண்டிய நேரம் வந்துவிட்டதை சொல்லிற்று. பொம்மைக்கு , தலைமுறை இடைவெளி என்று நான் குறிப்பிடுவது,ஏதோ வித்தியாசமாக எழுத வேண்டும் என்பதற்காக இல்லை. உண்மை. பொம்மை செய்யும் கலைஞன்,சிற்பி ஆகியோரின் உணர்வுநிலை  அந்தந்தப் படைப்பிற்குள் செல்கிறது. கலைஞனின் எண்ணம், படைப்பின் உயிர். ஒரு தாத்தா,அப்பா,மகன் என்று மூன்று தலைமுறைகள் பொம்மை செய்தால், பொம்மைகளும் மூன்று தலைமுறை காண்கிறது என்று அர்த்தம்.


'ஒரு கன்னத்தில் அடித்தால் மறு கன்னத்தைக் காட்டு' என்பது 2000வருடங்களாக   நமக்களிக்கப் பட்ட பாடம். 'ஆமாம் போடு, தலையாட்டு, யார் என்ன செய்தாலும் சரி சரி என்று கூறப் பழகிக் கொள் . ஆனால் உறுதியாக இரு ' என்பது,  தாத்தா கால பொம்மை சொன்ன பாடம். நேற்று வீடு வந்த பொம்மை தலையாட்டுவது வேறு பொருளில். அது "மாட்டேன்" என்று சொல்கிறது. "பிடிக்காத விஷயத்திற்கெல்லாம், 'இல்லை' சொல், சொல்லி விட்டு குற்ற உணர்வற்று அசையாத மனத்துடன் இரு" என்று சொல்கிறது. "ஆட்டுவிக்கும் உனக்குப் பிடித்ததெல்லாம் எனக்கும் பிடிக்கும்,என்றாவது சரி சொல்வேன்,  அல்லது வீழ்ந்து போவேன் என நினைக்காதே , என் வாழ்வும் இருப்பும் நான் நிர்ணயிக்க வேண்டியது, தள்ளி நின்று கொள்" என்கிறது.  ஆமாம், இன்று தலையாட்டி பொம்மையுடனா குழந்தைகள் விளையாடுகின்றன? அவை, பகட்டான கண்ணாடி பதித்த அலமாரிகளில் சீந்துவாரற்று  நிற்கின்றன.  குழந்தைகள் விளையாடத்தான் பல விலைகளில் மொபைல் உள்ளதே?

ஆனால் ஒரு சிறு நெருடல் எனக்கு. பொம்மை தலையாட்டலில் 'நோ 'என்பதே செய்தி என்று உணர்ந்தவர்கள், அந்தக் காலத்திலும் உண்டு.  இந்த நூற்றாண்டிலும், பொம்மை எல்லோருக்கும் தலையாட்டச் சொல்கிறதாக்கும் என்று ஆயாசத்துடன் தலையாட்டுபவர்கள் உண்டு. எப்படியாயினும் தன்னிலையை அடையும் வரை சரிதான். ஸ்வபாவங்கள் மாறாது. வாசனைகள்.கரு உருக்கொள்ளும் போதே கூட வரும் பதிவுகள்.  மாற மனம் வைத்தாலும், இறைவன் அருள் இன்றி எதுவும் செய்ய இயலாது என்ற உண்மையை மீண்டும் ஒரு முறை பறைசாற்றும் பதிவுகள்.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS