வாழ்க்கை கதையின் நாயக நாயகிகள்

அவரவர் வாழ்க்கையின் கதாநாயகன்,கதாநாயகி அவர்கள்தான்.பூமிக்கு நடிக்க வந்த நொடி நீண்ட வாழ்வெனும் நாடகத்தின் முக்கிய பாத்திரமாகி விடுகிறோம்.கதையில்,சினிமாவில்,நாடகத்தில் ஹீரோ நல்லவன்.அவனுக்குத் துணை போவோர் எல்லோரும் நல்லவர்.வில்லன்கள் இருப்பார்கள்.ஹீரோவுக்கு எல்லோருடனும் தொடர்புண்டு.ராமாயணக் கதையின் நாயகன் உண்மையான ஹீரோ.அவன்தான் உண்மையில் ஹீரோ. "நீ என்ன ராமனா" என்ற வழக்கு நமக்குத் தெரியும். ராவணன் வாழ்வில் அவனே ஹீரோ.ராமன் யாரையும் விரோதியாய் நோக்கவில்லை.தசரத மஹாராஜா வனம் போகக் கட்டளை பிறப்பித்த போதும் அவன் முகம் சித்திரத்தில் அலர்ந்த செந்தாமரையாகவே இருந்தது என்கிறார் கம்பர்.நிஜப்பூ வாடும்.சித்திரப்பூ வாடாது.கைகேயி,மந்தரை,சூர்ப்பணகை ,சுக்ரீவன்,குகன்,விபீஷணன் என்ற ஆயிரம் ராமாயணக் கதாபாத்திரங்களில் யாருடனும் ராமனுக்கு துவேஷம் துளியும் இல்லை.நல்ல ,அல்லாத பல பெயர்களை சேர்த்துச் சொல்லுகிறேன்.துவேஷம் அல்லாதது மட்டுமில்லை.எல்லோரிடமும் ஒரே பார்வை இருந்தது.கருணை இருந்தது.ராவணன் மட்டும் செய்யக் கூடாத மாபாதகம் செய்து ஸ்ரீ ராமனால் வதம் செய்யப்படுகிறான்.சூட்சுமமாகப் பார்த்தால் அவன் மோட்சத்தை நல்கின பெரும் கருணை ராமனுடையது.

நாம் அனைவரும் மனதில் வில்லன் போல் யோசித்து ஹீரோ போல் வாழ எண்ணுகிறோம்.அது நடக்காது.பிறரால் நமக்கு சங்கடங்கள் ஏற்படுகின்றன.உண்மைதான். "அரண்மனையை விட்டுக் காட்டுக்குப் போ" என்றால் சங்கடம் இல்லையா? நேற்று வரை பாசம் பொழிந்த அன்னை கைகேயியின் பாராமுகம் சங்கடம் இல்லையா? ராமாயணக் கதை ஓரளவு அறிந்தவர்கள்,சங்கடம் தரும் மனிதர்களை எதிர்கொள்ளும் போது தன்னை ராமனாக எதிரே உள்ளவரை அன்னை கைகேயியாக நினைத்துக் கொண்டால் மனசு கலங்காது.எந்த நல்ல விஷயம் கேட்டாலும்," சொல்லி விடலாம்,செய்வது கடினம் " என்றே ஒதுக்கி விடுகிறோம்.தப்பு.முயன்றால் முடியும்.முயலவே மனம் இல்லையென்றால் எப்படி? இன்னொன்று,நம் ஒவ்வொரு அணுவிலும் நேரான எண்ணங்கள் நிறைந்தாலொழிய உண்மையான அமைதியை நாம் அனுபவிப்பது சாத்தியம் இல்லை.நம்மை நாமே ஏமாற்றிக் கொள்ளும் வரை அமைதி இன்ஸ்டால்மென்டில்தான் கிடைக்கும்.பணம் எனக்கு பொருட்டல்ல என்போம்.மனசின் ஆழம் கணக்குப் போடுவோம்.அம்மா மாதிரிதான் மாமியார் என்று மற்றவரை ஏமாற்றுவோம்.மனசாட்சி வெளியே தெரியாமல் சிரிக்கும்.நாம் மற்றவருக்குத் தரும் அழுத்தம் நமக்குத் தெரிவதில்லை.கைகேயியால் ராமனுக்கு ஸ்ட்ரெஸ் தர முடியவில்லை.ராமனோ கைகேயிக்கு ஸ்ட்ரெஸ் தர நினைக்கவே இல்லை.அவன் முகம் ஏன் மலர் போல் இருக்காது?நம் முகம் எப்படி மலர்ந்திருக்கும் ?

நாம் நம்மைப் பற்றி முதலில் முழுமையாக அறிய வேண்டும்.அதை செய்யாமல் பிறர் செயல்களில், வாழ்வில் தலையிடுவதில் அர்த்தமில்லை.மற்றவர் என்னை எப்படி நடத்துகிறார்கள் அல்லது நடத்த வேண்டும்,என்பதை விட,யார் நம்மை எப்படி நோக்கினாலும்,நடத்தினாலும் நான் ராமன் போலத்தான் இருப்பேன் என்று நம் செயல்பாடுகளை அமைத்துக் கொள்ளலாமே? அப்போது ,நம் மனம் நம்வசப் படும் போது,மற்றவர் தரும் எந்தத் துன்பமும் நம் முன் செயல் இழக்கின்றன.ராவணன் வில்லன்.மற்றவரால் நம் வாழ்வு நடத்தப் பட்டால் நாம் வில்லன்தான்.மற்றவர் பேச்சு கேட்டு ஆசைவயப் படுதல் ,மற்றவர்களை நம் இஷ்டத்துக்கு ஆட்டுவித்து பலியிடுதல்,நல்லோர் சொல் அவமதித்தல் இன்னும் பல.கைகேயியும் விதிவசத்தால் இந்தக் குற்றங்கள் அனைத்தும் செய்தாள்.நாம் கதாநாயகனா வில்லனா என்பதை நமக்கு நாமே நிர்ணயித்துக் கொள்ளும் கட்டுப்பாடுகளே தீர்மானிக்கின்றன. ஹீரோ,வில்லன் எல்லோருக்கும் வாழ்வு சந்தோஷம் ,சங்கடம் இரண்டையும் தரும்.வேறுபடுவது அவரவர் பார்வை.அனைவரும் ஹீரோவாகவே பிறக்கிறோம்.அதே போல் வாழ்வது, Conscious Practice ,Constant Vigilance  இவை இருந்தால்தான் முடியும்.நம்மால் முடியும்.ராமாயணம் படித்தேன்,கேட்டேன்,தொலைக்காட்சியில் பார்த்தேன் என்பவர்களால்  முடிய வேண்டும்.முயற்சி செய்வோம்.ஓரடி வைப்பதும் நலமே.நெடிய,நல்ல பயணங்கள் அவ்வாறுதான் ஆரம்பிக்கின்றன.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

Don't handle with care

கவனத்துடன் கையாளவும் என்ற வாசகத்தைப் பல இடங்களில் பார்த்திருக்கிறோம்.உண்மையாகச் சொல்லுங்கள்,அந்த வாசகம் உங்களை சற்று டென்ஷன் ஆக்குகிறதா இல்லையா?என்னை ஆக்குகிறது.இது சாதா விஷயம் இல்லை.எங்கெல்லாம் அந்த வாசகம் பார்க்கிறோம்?கண்ணாடி,பீங்கான் சாமான்கள் Delicate சமாச்சாரங்கள் இருக்கும் இடத்தில்தானே ?ஏன் எச்சரிக்கப் படுகிறோம்?கொஞ்சம் கவனம் தப்பினாலும் மறுபடி சரி செய்ய இயலாத அளவு Damage ஆகி விடும்.நீங்கள் எல்லாம் எப்படி தெரியாது.நான் அவை பக்கமே திரும்ப மாட்டேன்.எதற்கு வம்பு?கவனம் நல்ல குணம்தான்.ஆனால் எப்போதும் ஏதோ Sindhbad and the sailor போல ஜாக்கிரதை உணர்வை மூட்டை போல மனசில் சுமக்க இயலாது.அவசியம் இல்லையே.கண்ணாடியுடன் புழங்குபவர்கள் ஜாக்கிரதையாக இருக்கணும்,அல்லது carefree ஆக இருக்கணும்.உடைந்தால் உடையட்டும்.அதன் தன்மை உடைவது.நான் உடைக்கலை என்றால் வேறு யாரோ கைதவறி போடும் போது உடைந்தே தீரும்.சாதாரணமாகப் பயன்படுத்துவோம்.உடையாமலே இருக்கவும் 100 சதவிகிதம் வாய்ப்பு உள்ளதே ?அதிக ஜாக்கிரதை அழுத்தம்.நான் கண்ணாடி கையாள விரும்பாமைக்குக் காரணம்,எனக்கு அழுத்தம் பிடிப்பதில்லை.உடைப்பதை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்வது என்னால் இயலவே இயலாது.தூர இருந்து ரசிப்பதுடன் சரி.

மனிதர்களில் கண்ணாடிப் பாத்திரம் போன்றவர் உண்டு.அவர்களுடன் பழகுவது கொஞ்சம் கஷ்டமே.பலர் தள்ளியே இருப்பார்கள்,அவர்களிடம் இருந்து.ஆனால் அந்தக் கண்ணாடி மனிதனோ பெண்ணோ நாம் அவசியம் தொடர்பில் இருக்க வேண்டிய நபரானால்,என்ன நடக்கிறது?எப்படிக் கையாளலாம்?ஏற்கெனவே கூறி விட்டேன்.இது டயரி.என்னைக் கண்ணாடிப் பாத்திரமாக எண்ணிக் கொண்டு ஒரு பார்வை.மனிதரில் பல நிறங்கள், "இது ஒரு விசித்திர வண்ணம் "என்று எண்ணிக் கொண்டு  நட்பாக இருக்கலாம்.ஏதும் பிரச்சினை வந்தால் வரும் போது எதிர்கொள்ளலாம்.ஆனால் எப்போதும் ஜாக்கிரதையாகவே அவர்களிடம் நடந்து கொண்டால் அதை மனம் உணர்கிறது. மொழி ஏதும் இன்றி ஏதோ குறைவதாக உணர்கிறது.பயம் கலந்த அன்பாக அது அவர்களை அடைகிறது..Delicate ஆக இருப்பது மற்றவரை பயமுறுத்தும் விஷயமா?ஏன் அப்படி? முதலில் கூறினாற்  போல் தேவை இல்லை என்றால் சுத்தமாக விலகி இருக்கலாம்.ஆனால் கடவுள் ஆன்மாக்களை இணைத்திருந்தால்?பயத்துடன் அணுகுவது அவஸ்தை அல்லவோ? ஒரு நிமிடம் கூட இயல்பை வெளியிட முடியாத அவஸ்தை.எதற்கு? நாம் இயல்பாய் இருந்தால் கண்ணாடி மனிதர்கள் முதலில் கஷ்டப்பட்டாலும்  என்றேனும் மாறலாம்.இயல்புக்கு மாறாய் ஜாக்கிரதை உணர்வு பிரதானமாக செயல்பட்டால் இரு சாராருக்கும் கஷ்டம்.அது திரை.கண்ணால் பார்க்க இயலாத திரை.

பொருள்களைக் கையாள கவனம் தேவை.மனிதர்களுடன் பழகவும் கவனம் தேவையே.ஆனால் உணர்வு குறுக்கீடு என்று ஒன்று உண்டு.கண்ணாடி உடைந்தால் ஒட்டாது.வறட்டு வைராக்கியங்கள் அற்ற மனித மனம் மாறலாம்."மிக கவனத்துடன் பழகவில்லையெனில் ஆபத்து" என்ற பிரிவு மனிதர்களை ,தொடர்பில் வைப்பது தேவை இல்லை எனில்,உறுதியாக மனசு, வாழ்வில் இருந்து விலக்கி விட வேண்டும். ஆனால் தவிர்க்க இயலாது வாழ்வில் இணைந்த உறவுகளை,Please,don't handle with care.ஆமாம் எதெல்லாம் தவிர்க்க இயலாத உறவுகள்? தன் இருப்பை விட இல்லாமையால் நம்மை நெருக்கமாக உணர வைப்பவர்கள்,நம் சந்தோஷங்கள் மட்டும் இன்றி வருத்தங்களையும் உணர முடிபவர்கள்,அன்பை கொடுக்கல் வாங்கல் என்ற வட்டத்துக்குள் அடக்காதவர்கள் ,யார் இல்லை என்றால் பாட்டரி இழந்த கடிகாரம் போல் இயக்கமே கேள்விக்குறியாகுமோ அவர்கள்,எந்த நிலையிலும் நம்மை விட்டுத் தராதவர்கள்.......இவர்கள் எல்லாம் தவிர்க்க இயலா உறவுகளே. யாருடைய அருகாமையில், நான் தனியாக இருந்தால் எப்படி இருப்பேனோ அப்படி இருக்க முடியுமோ அவர்கள்தான் என்னைப் பொறுத்தவரை நெருக்கமானவர்கள். அவர்களுடன் மட்டும் தொடர்பிருந்தால் போதும்.ஆனால் நாம் அப்படி நினைக்கும் நபர் அதே போல் நினைத்தால் Equation =  .  இல்லை எனில் நமக்கு அமைதி உண்டென்றாலும் Harmony missing தான். இறைவன் சமப்படுத்த வேண்டிய Equations !

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

விசா,பாஸ்போர்ட் இன்றி செல்லக் கூடிய உலகங்கள்----செல்வது அவசியமா?

போஸ்ட் வரவர டயரி எழுதுவது போல் ஆகி விட்டது.தோன்றுவதை பதிவு பண்ணுகிறேன்.மற்றவர் டயரி படிக்கும் ஆசை இருந்தால்இதையும் படிப்பீர்கள் .ஆனால்," என் டயரி இந்தா படி" என்று ஒருவர் கொடுத்தால் படிக்க நேரம் தவிர, வேறு உணர்ச்சித் தடைகள் இருக்காது.நேற்று ஆவின் ஜங்க்ஷன் போய் இருந்தேன்.எல்லாரும் பூங்காவை வாக் என்ற பெயரில் சுற்றி விட்டு இழந்த கலோரிகளை திரும்பப் பெறாமல் வெளியே போனால் ஆவின் நிர்வாகம் கோபிக்குமோ என்ற பயத்தில் நாம் வீட்டில் நாலு பேர் சாப்பிட காய் எடுத்து வைக்கும் அளவு பெரிய பௌலில் விதம் விதமாய் ஏதேதோ ஆவின் ப்ராடக்ட்ஸ் வாங்கி சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்.பிஸ்ஸா மணம் நாசியை நிறைத்தது.மூக்கு வழி மூளைக்கு எதிர் திசையில் பயணித்த அந்த மணம்தான் போஸ்டின் மூலம்

பூலோகம் அதாவது பூமி மட்டும் நமக்கு தெரிந்த இடம்.மேல் உலகம்,பாதாள லோகம்.சத்ய லோகம்,தேவ லோகம்,சந்திர மண்டலம் என்று பிரபஞ்சம் நாம் அறியாத பல உலகங்களையும் உள்ளடக்கியது.அந்த உலக நடப்புகள் நமக்குத் தெரியாது.தெரியாதவரை நம் நினைவுகளில் குழப்பம் இருப்பதும் இல்லை.நன்கு அறிந்த ஒன்றும் ஏதும் அறியாத வேறொன்றும் குழப்பங்கள் சந்தேகங்களுக்கு அப்பாற்பட்டவை.பிஸ்ஸாவிற்கும் இதற்கும் தொடர்பு உள்ளது.பிஸ்ஸா சாப்பிட்டதில்லை.அதனால் பிஸ்ஸா ஹட் எனக்கு அறியா உலகத்திற்கு சமம்.சரவணபவன்,முருகன் இட்லிக்கடை எல்லாம் அப்படி என்று எண்ணி விடாதீர்கள்.எத்தனை கிளைகள் உள்ளன என்று கூட தெரியும்.எதற்கு சொல்கிறேன் என்றால் பிஸ்ஸா உண்பதின் கெடுதல்களை எடுத்துக் காட்டுவதல்ல நோக்கம். சில பேருக்கு தாஜும் சோளாவும் தெரியும்.தெருமுக்கு கையேந்திபவன் தெரியாது.அது போல ஒரு ஒப்பிடல்தான்.புதுப்புது உலகங்களைத் தேடி மாட்டிக் கொள்ள வேண்டாம் என்று தோன்றிற்று.ஒரு முறை சென்று,{ஹோட்டலை சொல்லவில்லை,பொதுவாக சொல்கிறேன்}, அதில் ருசி ஏற்படுத்திக் கொண்டால் அதில் இருந்து மீள்வது எளிதல்ல.டாஸ்மாக் உதாரணம்.வேறு பல சொல்வேன்.எல்லோரும் படிக்கும் டயரி என்ற பின் யாரையாவது புண்படுத்தி விடக்  கூடாதே என அச்சம் காரணமாகத் தவிர்க்கிறேன்.

நல்லதிற்கும் இதேதான் நியதி.நல்லதில் ஏற்படும் ருசியும் மறுபடி செய்யத் தூண்டுவதே.இங்குதான் முன் சொன்ன அறிந்த,அறியாத உலகங்கள் பற்றி யோசிக்கிறேன்.ஒரு விஷயம் நாம் அனுபவித்து உணர வேண்டும்.அல்லது அதை நூறு சதவிகிதம் அறிந்தவர் சொல்லித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.இதெல்லாம் நல்லது என்று எத்தனை பேர் பட்டியல் இட்டுப் போன பாதைகள் உண்டு.தைரியமாகப் போகலாம். அதை விட்டு இன்று இட்லிக்கு பதில் பிஸ்ஸா சாப்பிட்டு பார்ப்போமா என்று சாப்பிட்டு கண்ணுக்குத் தெரியாத ஆசையின் வசப்பட்டு திண்டாட வேண்டாம். இன்றைய குழந்தைகள்தான் பாவம்.சென்ற தலைமுறை வியப்புடன் பல உலகங்கள் பற்றி கதை கேட்டது.தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி காரணமாய் அவை எல்லாவற்றையும் உள் சென்று நோக்க இந்தத் தலைமுறை படாதபாடு படுகிறது.பெற்றோரின் பேராசைகள்தான் விசா.தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி பாஸ்போர்ட்.பாஸ்போர்ட் எடுப்பது ரொம்ப கஷ்டம் இல்லை.விசாவுக்கு போய் நின்றவர்கள் அதன் கஷ்டம் அறிவார்கள்.தாம் விட்டதைக் குழந்தைகள் மூலம் அடையும் பெற்றோர் ஆசை ரெடி விசா.பயணத்திற்கு என்ன தொல்லை?

சில இடங்களுக்கு விசா கிடைப்பது சுலபம்.U S A விசா அளவு கஷ்டமில்லை.பெற்றோரும் அதே போல அளவுகோல் வைத்துள்ளார்கள்.அவர்கள் சரி என்பதை குழந்தைகள் செய்யலாம்.அவர்களே ஆறடி பாய்ந்தால் குட்டி பதினாறடி பாயாதா? கூடாது என்ற சொல் புது உலகம் பார்க்கும் ஆசையை அதிகம் ஆக்குகிறது.அதனால்தான் தோன்றியது அறியா உலகங்கள் இருப்பதில் தவறில்லை என்று. சக்கரம் சுற்றி வரும்.புரிதல் ஏற்படும்.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS 

நேர்பட ஒழுகு

அவ்வையார் ஆத்திச் சூடியில் நேர்பட ஒழுகு என்கிறார்.அப்பீல் இல்லாத விஷயங்கள்தான் ஆத்திச்சூடி முழுமையும்.ஒரு நேர்கோடு போட்டுக் கொண்டு வரும் போது ஸ்கேல் விலகினாலோ நம்மிடம் சிறு அதிர்வு ஏற்பட்டாலோ கோடு தடம் மாறும்.கோணலாகும் .சாக்பீஸ் பென்சில் கோடுகள் தப்பாகும்  போது அழித்து மறுபடி நேராக்கலாம்.பேனாவால் போட்டால் ஒயிட்னர் தேவை.அது இங்க் கரையை மறைக்கும்.ஆனால் கோடு எங்கே தப்பியது என்று முழுமையாய் மறைக்காது.பர்மனன்ட் மார்க்கர் என்ற ஒன்றுண்டு.அதால் கோணல் கோடு போட்டால் பக்கம் வீண்தான். அவ்வயாருக்கு நேர்பட ஒழுகு என உள்ளிருந்து குரல்(என்னைப் பொறுத்த வரை இறையின் குரல் ) கேட்டது.Effortless ஆக எழுதி விட்டார். சாமானியர்களுக்கு பேப்பர் பென்சில் என்று ஆரம்பித்துத்தான் யோசிக்க முடியும்.சரிதானே?

நேர்பட ஒழுகுதல்,பேசுதல் தானாக பிரயத்தனங்கள் இன்றி நடைபெற வேண்டியது.அதன் திரிபு ஆச்சரியம் தருகிறது.ஏன் என்ற கேள்வி தருகிறது.முக்கியமாக,பேச்சு.உதாரணங்கள்."இப்பதான் எங்கள் வீடு வர வழி தெரிந்ததா"என்ற ஒரு வழக்கு உள்ளது.முதல்முதல் இந்த வாக்கியம் கேட்ட போது எனக்கு அர்த்தம் விளங்கவில்லை என்றால் நீங்கள் நம்பத்தான் வேண்டும். இப்போது தெரியும்.உலகம் இதெல்லாவற்றையும் தெரிய வைத்தே தீரும்.சென்ற வாரம் என் கஸினுக்கு தொலைபேச அழைத்தேன்."என் வீட்டிற்கு ஒருவர் வந்திருக்கிறார்.பேசிக் கொண்டுள்ளேன்.நானே கூப்பிடட்டுமா"என்றான்.இது ஒன்றும் தப்பில்லை.கூடவே," அந்த ஒருவர் உனக்கும் தெரிந்தவர்" என்று கூறி முடித்தது இப்போது தமாஷாக உள்ளது.சில ஆண்டுகள் முன் எரிச்சலாக இருந்தது.நாம் எல்லாவற்றையும் எல்லாரிடமும் சொல்லத் தேவையில்லை.ஆனால் "உனக்குத் தேவையில்லை என் விஷயம் " என்று அவசியம் தெரியப் படுத்துவதன் நோக்கம் ரொம்ப உயர்ந்ததாகத் தெரியவில்லை.இதைத்தான் கோணல் கோடு என்கிறேன்.மன விகாரம்.நம் செயல்பாடுகள் பிறர் அறியக் கூடாது என்றால் அவை பற்றி வாயே திறவாதிருப்பதல்லவோ உத்தமம்.?

இன்னும் பல.உங்களால் ஒருவருடன் தொடர்பில்லாமல் இருக்க முடியாதா?எளிமையாகத் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.இது வியாபாரம் அல்ல.15 ரூபாய் கொடுத்தால் ஒரு கிலோ தக்காளி என்பது போல.நான் நாலு தடவை உன்னை வந்து பார்த்து விட்டேன்.அடுத்தது உன் முறை என்றால் கோட்டின் ஸ்கேல் நகர்வது எனப் பொருள்.நினைப்பதை மட்டும் வெளிப் படுத்துவதுதான் நேர்மை. ஆனால் நினைவே நேராய் இருப்பதே உண்மை.செம்மை.நீயெல்லாம் என்னைக் கண்டுகொள்ள மாட்டாய் ,என்னுடன் பேச மட்டும் உனக்கு நேரம் கிடைக்காது,இன்னும் நான் இருக்கேனா என பார்க்க வந்தாயா,விமானப் பயணம் கொடுத்து வெச்சிருக்கணும்,வெளிநாட்டு யோகம் உனக்கிருக்கு எனக்கில்லை,......இந்த புலம்பல்கள் எல்லாம் அமைதி தொலைந்ததின் அறிகுறிகளே. பேசுவது புலமையின் தைரியத்தின் அடையாளம் என நினைக்கிறோம்.ஆனால் கேட்பதற்குத்தான் இவை அதிகம் வேண்டும்.நேர்பட யோசித்தால் நேர்படப் பேசவும் செய்வோம்.நேராகப் பேச தொடங்கினால் வார்த்தைகள் குறையும். தானாக மௌனமான நேரங்கள் அதிகரிக்கும்.ஆற்றல் சேமிப்பு ஏற்படும்.நேராகப் பேச யோசிக்க வேண்டாம்.நேரம் மிச்சம்.கோணல் பேச்சுகளை முதலில் மனம் உற்பத்தி செய்து ,மூளை அதை process செய்து நாள் பூரா இயங்கும் வாய் அவற்றை உமிழ்ந்து என கிட்டத்தட்ட ஒரு இண்டஸ்ட்ரியே இயங்க வேண்டும்.

இன்னும் பற்பல அதிர்ச்சிகள் அனுதினம்.ஆனால் அதிர்ச்சி ஏற்படுவது நம்மிடம் ஒளிந்து கொண்டுள்ள குறைகளை, நாமே அறியாது பதுங்கி உள்ள குறைகளை நாம் அறியும் வழியே.உண்மையில் நேர்பட ஒழுகுபவர்கள் அதிர்ச்சி அடைவதே இல்லை.அவர்களுக்கு, தான் ஒழுங்காக இருப்பதே இன்னும் அவசியம். எல்லாவற்றில் இருந்தும் கற்க அவர்களுக்கு ஏதோ உள்ளது.ஒவ்வொரு நொடியும் தான் செய்ய வேண்டியது ஏதோ உள்ளது.சரியாகப் பார்த்தால்,ஒரு பெரிய stupidity, {அதாவது,நம்முடைய அல்லது பிறருடைய அறியா செயல்கள்},நேரம் கடந்தாவது   மிகவும் தெளிவாக நாம் அறிய வேண்டியதை விளக்கக் கூடும். SRI AUROBINDO MOTHER SAYS,"ANY EXAGGERATION,ANY EXCLUSIVENESS,IS A LACK OF BALANCE AND A BREACH OF HARMONY,AND THEREFORE AN ERROR" யாருக்கு?நேர்பட ஒழுக விரும்புவோருக்கு.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS