கடல் கரையைத் தொடப் போகிறதா?

ஆமாம். கடல் கரையைத் தொடப் போகிறது.  கொஞ்ச நாட்களாகவே நினைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.  என் வயதில் உள்ளவர்களுக்கு டைப்பிங்கை விட எழுதுவது சுலபமாக உள்ளது.  நான் எனக்காகத்தான் எழுதுகிறேனா என்ற சுய பரிசீலனை உள்ளது. என்னால் வாழ்வைப் பார்க்க முடிந்த கோணமே இது வரை எழுதின கட்டுரைகள். கரை இல்லாத கடல் என்றால், அலைகள் எவ்வளவு தொலைவு சென்று திரும்பும்?  கடலுக்கு, கரை கட்ட முடியுமா? முடிந்தாலும் கஷ்டமான வேலைதானே?  எண்ணங்களுக்கு தடை போடத்தான் முடியுமா? கொஞ்ச நாள் இடைவெளி. கடல் கரை தொடுவது ஒரு நிகழ்வு. அதன் முக்கியத்துவம் அவ்வளவே. கடல் நீர் வற்றாதது போல மனித இதயம் என்ற சுரங்கத்தில் எண்ணங்கள் வற்றுவதில்லை. எண்ணங்களுக்கு வடிகால் தேவை. என் எண்ணங்களின் வடிகாலாக இருந்தது இந்தப்புத்தகம் . என்னுடன் பயணித்த எல்லோருக்கும் நன்றி கூற விழைகிறேன்.

இன்று புத்தகக் கண்காட்சி சென்று வந்தேன். அவ்வளவு புத்தகங்கள் ஓரிடத்தில் பார்ப்பதே குதூகலம். கண்காட்சியா, கண்கொள்ளாக் காட்சியா?தொழில்நுட்பம் வளர்ந்துவிட்டாலும், எல்லாவற்றையும் கணினி மூலம் மட்டும் படிக்காது , புத்தகத்தின் மீது காதல் கொண்டுள்ளவர்கள் இருக்கவே செய்கிறார்கள். நாமெல்லாம் அந்த இனம். ஓலைச் சுவடிகள் போல, புத்தகங்கள் மறையாமல் இருக்க, நிறைய வாசிப்போம், எழுதுவோம்.

அன்புடன்

ரஞ்ஜனி த்யாகு

விலங்குகளுக்கும் பறவைகளுக்கும் யாரும் சட்டை தைப்பதில்லை.அவற்றுக்கு மனம் இல்லை.குழப்பம் இல்லை.எதையும்,உடம்பு உட்பட எதையும் மறைக்கத் தேவை இல்லை.நமக்கு எல்லாம் வேண்டும்.பிறந்த அன்றே குட்டி சட்டை போட்டு விடுவார்கள்.வளர வளர சட்டை மாறும்.பெரிதாகும்

போர்த்தாத மனங்கள் பார்க்க வேண்டும் போல் உள்ளது.போர்த்திக் கொள்ளும் வியாதி தாக்காமல் இருக்க வேண்டும் என்ற பிரார்த்தனை உள்ளது.

MOTHER PROTECTS.MOTHER LEADS