வாட்சப் கலாட்டா

வாட்சப் கலாட்டா 

நேற்று ஒரு ஸ்மார்ட் போன் வாங்கினேன்.அட உண்மையாவே இத்தனை நாள் என்னிடம் அது கிடையாதுங்க.ஸ்மார்ட்டாக இல்லாதவர்களுக்குதான் போனாவது ஸ்மார்ட்டாக இருக்க வேண்டும்  என்று வாதாடி வந்தேன்.கீ பேட் ஆக்டிவ் என்று ஒளிரும்  விரல் நீளம் இருந்த என் பழைய போன் தன் பயணத்தை நிறுத்திக் கொண்டதால் வேறு வழி இல்லாமல் பளபள என ப்ரகாசமாய் ஜொலித்துக் கொண்டிருந்த நகரின் ப்ரதான சாலையில் இருந்த ஒரு மொபைல் போன் கடைக்கு அரை மனதாகப் பயணப் பட்டேன் .குடும்ப சகிதமாய்.எனக்குதான் ஸ்மார்ட் போன் சமாச்சாரம் ஒன்றும் தெரியாதே.மேலான ஆலோசனை வழங்க, கார்ட் தேய்க்க, என் கணவர்,மகன் எல்லாம் வந்தால்தானே சரிப் படும்?அது ஒரு மாய உலகம் என அறிந்தும் நாமாவது பொறியில் சிக்குவதாவது என்ற இறுமாப்பில் 4000 ரூபாய்க்கு மேல் ஒரு பைசா என்றாலும் போனே வாங்கிக் கொள்ள மாட்டேன் என்று வழக்கம் போலப் புலம்பிக் கொண்டே இருந்தேன்.அவர்களும் வழக்கம் போல  நமட்டுச் சிரிப்புடன் அதைக் காதில் போட்டுக் கொள்ளாது மோடி கவர்மெண்ட்டின் சாதனைகளையும் செவ்வாய் க்ரஹத்தில் தண்ணீர் இருப்பது கண்டு பிடிக்கப் பட்டுள்ளது பற்றியும் விவாதித்துக் கொண்டு வந்தார்கள்.

கடையில் வாங்க வந்தது ஸ்மார்ட் போன் என்றதுமே உபசரிப்பும் பலமாகியது.வித விதமான மாடல்கள் காட்டப் பட்டன.என் கணவரும் மகனும் கடைக் காரரிடம் எனக்குப் புரியாத, போனுடன் தொடர்புடைய சில வார்த்தைகள் சொல்லி ஏதோ கேட்டபடி இருக்க கடைப் பையன் சளைக்காமல் பதில் அளித்துக் கொண்டிருந்தான்.கடைசியில் எனக்கு உகந்தது என என்னைக் கேட்காமல் அவர்களே முடிவெடுத்து  தேர்ந்தெடுத்த ஒரு மாடலைக் காட்டி "பில் போடுப்பா"என்றனர்.அப்போதுதான் நான் திடீரென முழித்துக் கொண்டு,"என்னப்பா எத்தனை ஆகிறது?"என்றேன்."ஜஸ்ட் 11000மா எதுவும் சொல்லிடாதே.கொடுக்க வேண்டியது கொடுத்தாதான் க்வாலிட்டி இருக்கும் .உன் நேரமே எவ்வளவு சந்தோஷமாகப் போறது பாரேன் உனக்கு இஷ்டமானவர்களோட எப்பவும் தொடர்பிலேயே இருக்கலாம்."என்று மகன் கூறியதை தலையை ஆட்டி வேகவேகமாக ஆமோதித்தார் என் கணவர்.ஏனென்றால் அவருக்கு இந்த டீல் சீக்கிரம் முடிந்தால்தான் காலாகாலத்தில் தன்  போனை நோண்டப் போக முடியும்.வீட்டில் நம்முடன் எப்போதும் தொடர்பிலேயே உள்ளவர்களை விட போன் தொடர்பு அதிக சந்தோஷம் தரும் என்ற பேருண்மையை ஸ்மார்ட் போனுடன் சேர்த்தே விற்பனை செய்கிறார்கள்  போலத் தோன்றியது.

அடுத்து போனில் உள்ள அப்ளிகேஷன்சைக் கற்பிக்கும் படலம் தொடங்கியது.மிகுந்த ஆர்வமுடன் மாற்றி மாற்றி ஒரு பாடத்திட்டத்தின் ஒரு மாத பாடத்தை ஒரு நாளில் வகுப்பு எடுப்பது போல என் காதில் ஓதினார்கள்.நானும் நன்கு புரிந்த மாதிரி  பூம் பூம் மாடு போலத் தலையை ஆட்டி வைத்தேன்.மறு நாள் அவசரமாய் வேலைகளை முடித்து விட்டு போனுடன் சவுகரியமான இடம் தேர்ந்தெடுத்து உட்கார்ந்து கொண்டு புது விளையாட்டு பொம்மையை ஆராயும் குழந்தையின் ஆர்வத்துடன் ஒரு விரலால் ஸ்வைப் செய்தேன். போன்  கம் மென்றிருந்தது . பல முறை முயன்று விட்டு , கணவருடைய அலுவலகத்திற்குப் பேசிப் பயனில்லை,மீடிங்கில் இருக்கிறேன் என்ற ஒரே பதில்தான் வரும் என்பதால் பக்கத்து வீட்டு சுபாவிடம் முதல் பாடம் கற்றேன்.அவளே பெரிய மனது பண்ணி வாட்சப் பயன்படுத்தவும் சொல்லித் தந்தாள்.லிஸ்டில் தேடி என் நெருங்கின கல்லூரித் தோழியைப் பிடித்து முதல் செய்தி அனுப்பினேன்.எங்களுக்குள் நடந்த செய்திப் பரிமாற்றம் பின்வருமாறு.

நான் :  உமா,எப்படி இருக்கே?நான் வாட்சப்ல இருக்கேன்.இனி அடிக்கடி பேசலாம்.
உமா: ஏன் இன்னும் ஒரு வருஷம் கழித்து போன் வாங்க வேண்டியதுதானே?சரி சரி க்ரூப்ல உன்னை சேத்துடறேன்.நீ எங்க இருக்கே?என்ன பண்றே?
நான்:...................................
உமா:இன்னும் அதே மாதிரி சோம்பேறியாதான் இருக்கியா?ஏதான கேட்டா எட்டு தடவை யோசிச்சுதான் பதில் சொல்லுவியா?
 நான்:ரொம்ப தாங்க்ஸ் உமா .
(கவனிக்க.இந்த தாங்க்ஸ் அவள்   என்னைக் குழுவில் இணைத்ததற்கு.சோம்பேறி என்ற பட்டம் கொடுத்ததற்கல்ல .)
உமா:என் ஹஸ்பெண்ட் டாக்டர்.உன் கணவர் என்ன பண்றார்?
நான்: ...........................................
உமா:எத்தனை பசங்க?என்ன படிக்கிறாங்க?
நான்: அவங்க லாயர்
(தெரிந்திருக்கும்.இது முந்தைய கேள்விக்கு பதில்)
உமா:நீ வேலை பார்க்கறியா?நான் அஞ்சு வருஷத்திற்கப்புறம்  வேலையை விட்டுட்டேன்.
நான்:ஒரே பையன் டென்த் போறான் .

என்னால் இதற்கு மேல் தாங்க முடியவில்லை.டைப் செய்வதை நிறுத்தி விட்டு போனில் அழைத்தேன்.வள்ளென்று விழுந்தாள்.தோழிகள் தவிர யார் அந்த உரிமை எடுத்துக் கொள்ள இயலும்?
"டைப் பண்றதை நிறுத்தறச்சே பை சொல்லணும்ங்கற பேசிக் கர்டசி கூடத் தெரியாத உனக்கெல்லாம் எதுக்குடி ஸ்மார்ட் போன் ?நீ அப்பப்ப பேசு அதுவே தேவலை வாட்சப் வராதே.தாங்கலை"
அவள் சரியாகத்தான் சொன்னாள் எனத் தோன்றியது.
நீண்ட கடிதங்களிலும்,ஓரளவு இ மெயிலிலும் கூடத் தெரியும் நெருக்கம் இந்தக் குறும் செய்திகளில் இல்லை என்று தோன்றியது.இன்னும் சில நாட்களில் உமாவின் வேகத்திற்கு ஈடு கொடுத்து என்னால் இது போன்ற பரிமாற்றங்கள் செய்து கொள்ள முடியலாம்.ஆனால் முதல் வரியில் கேட்ட கேள்விக்கான பதிலை கடைசி வரிக்கு வருவதற்குள் மறந்து மீண்டும் அதையே கேட்கிறார்கள்.அர்த்தமற்ற நேர விரயம் அல்லவா?தொழில் நுட்பத்திற்கு எதிரி போல என்னை சிலர் பார்ப்பதுண்டு.நான் தொழில் நுட்ப வளர்ச்சி கண்டு மகிழ்ச்சியே அடைகிறேன்.ஆனால் அது இன்னும் உபயோகமான விஷயங்களுக்கு உதவலாமே தவிர ,"நீ எத்தனை மணிக்கு குளித்தாய்?என்ன கலர் உடை அணிந்திருக்கிறாய்?"என்பது போன்ற அல்ப விஷயம் பேச அல்ல.
மொபைல் போனை விட்டு ஒரு நிமிடம் கூட இருக்க இயலாது.தூங்கக் கூட முடியாது என்றால் அதற்கு அடிமையானதாகத்தானே அர்த்தம்?சில மணித் துளிகள் அடிமைப் பட்டதே மூச்சுத் திணற வைத்து விட்டது.நாள்பட்ட அடிமைத் தனம் போதைப் பழக்கத்திற்கு ஒப்பானது.வெளியில் வர முயற்சி தேவை.
ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

எது துறவு?

இன்று , ஒரு விஷயம் படித்தேன். "விரும்புவதை விடுவது மட்டும் துறவறம் அல்ல. விரும்பாததை ஏற்றுக் கொள்வதும் துறவறம்தான்".  எனக்கு, அது ஒரு மிக நல்ல செய்தியாக, அடுத்த கட்டுரையின்  துவக்கமாகப் பட்டது. நாம் அனைவரும் துறவிகள்தானோ என்று தோன்றுகிறது. பிறந்த நாள் முதல், விரும்பாத விஷயங்களை எதிர்கொள்ளத் துவங்கி விடுகிறோம்.  அத்தனை நாள் கருவில், எந்த  வேலையும் செய்யாது, சுகமாக, அம்மா மூலம் உடலையும் உயிரையும் வளர்த்துக் கொண்டிருந்த குழந்தை, பால் குடிக்க தன்  சிறு வாயை   அசைத்து  வேலை செய்யத் தொடங்குகிறது. ரொம்பப் பிடித்து அதைச்  செய்யுமா,  இல்லை ஆயாசமாக இருப்பதால்தான் அழுகிறதா?  குழந்தை வளர வளர, அதன்  பிரச்சினைகளும் வளர்கின்றன. நடக்கத் தொடங்கும் வரை , அது தவழ்கிறதே ,எத்தனை கஷ்டம் தெரியுமா?காலை நாள் பூர உதைத்து,  அது செய்யும் உடல் பயிற்சி நாம் செய்தால் எல்லோரும் 50 kg தாஜ்மகால்தான்.இன்னும் கொஞ்சம் ஆழமான விஷயங்களுக்கு நகர்வோம்.

பள்ளி செல்லத் தொடங்கின உடனேயே,  இருமைகள் நிறைந்த உலகினுள், குழந்தை தூக்கி வீசப் படுகிறது.  நன்மையையும் தீமையும் நிரம்பின உலகு. பள்ளிக் கல்வி பற்றிக் கூற முற்படின்,  அது வேறு விவாதம். மதிப்பெண்களால் மட்டுமே ஒரு குழந்தையை எடைபோடும் தவறை நம் பாடத்திட்டம் செய்வதால்,  சுயத்தைத் தொலைத்து,  கடனே என்று கடமை ஆற்றும் நம் செல்வங்கள்! காலை வேளையில், "பள்ளி வாகனம்"என்று எழுதிக் கொண்டு அளவுக்கதிகமாக  மாணவர்களைச்  சுமந்து செல்லும் ஆட்டோக்களை ஒரு நாள் சாலை ஓரம் நின்று உற்றுப் பார்ப்போம். துறவிகள் முகங்களிலும் காண இயலாத ஏதோ ஒன்றை,  நான் அந்த முகங்களில் பார்க்கிறேன்.

வாழ்க்கை நல்லதும் கெட்டதும் சேர்ந்ததே. இளம் வயதில்,  நமக்கு உள்ள நல்ல குணங்கள்,  வயது ஏற ஏற,  போர்க் குணமாவது ஏன் என யோசிப்பது அவசியம். விரும்பின விஷயங்களைத் துறப்பது பெரிய கஷ்டம் இல்லை. பல காரணங்களால் அவை துறக்கப் படலாம். அவற்றில் முதன்மைக் காரணம் விரும்பினது கிடைக்க வாய்ப்பில்லை என்பது.  பொருள்களுக்கு மட்டும் அல்ல. மனித உறவுகளுக்கும் இதே விதிதான்.  நாம் விரும்பும் விஷயங்கள் காலகட்டத்திற்கேற்ப மாறுபடும். ஒரு புது விருப்பம் பழையதின் இடத்தை ஆக்ரமிக்கும் போது,  பழையது தானாகக் காணாமல் போகிறது. நாம் ஒன்றை அல்லது ஒருவரைத் துறக்கிறோம் என்று சொல்வதை விட துறக்கப் படுகிறோம் என்பதே சரி. முதலில் கொஞ்சம் சிரமமாக இருக்கும். ஆனால் பழகிப் போகும்.

ஆனால்,  விரும்பாததை ஏற்றுக் கொள்வது என்று  ஒரு விஷயம் உள்ளது பாருங்கள்,அது வாழ்க்கைப் பாடம்தான். மனதில் துணிவு, நம்பிக்கை,  இறைவனிடம் அல்லது நமக்கு மேற்பட்ட சக்தியிடம் முழுமையான சரணாகதி அடைதல், எல்லா சூழலிலும் ஒளிந்து கொண்டிருக்கும் சிறு நல்லதையாவது தேடிக் காணும் தன்மை, இறைவன் அவரவர் தாங்கும் சக்திக்கு மேற்பட்ட கஷ்டங்களைத் தராத அளவு கருணை கொண்டவன் என்ற உறுதியான எண்ணம், மற்றவர் பார்வையும் நம் பார்வையும் ஒரே போல் இருக்க வேண்டும் என்ற அர்த்தமற்ற எதிர்பார்ப்பு அற்று இருத்தல், அடி வாங்கினால் மறு கன்னத்தைக் காட்டாவிட்டாலும் திருப்பி அடிக்க சமயம் எதிர்பார்த்து மற்றவரைக்  காயப் படுத்தாதிருத்தல், நாம் விரும்பாவிடினும்,  அமைதி ஏற்படும் பொருட்டு  ஒன்றைச்  செய்தால்,  அன்று உலகம் சுற்றுவதை நிறுத்தி விடப் போவதில்லை என்ற தெளிவு ---இது போலப்  பலவும் சாத்தியமானால்தான்,  விரும்பாதவற்றை ஏற்க முடியும்.

எதற்கு விரும்பாததை ஏற்கணும் என்ற கேள்வி மனதில் தங்குவது ஞாயமே. எனக்கும் அது உள்ளது. அதற்கு சரியான பதில் என்னால் கூற முடியவில்லை. ஓரளவு ஒத்துக் கொள்கிறார் போலச்  சொல்கிறேன். இப்போது விரும்பாமல் ஏற்றுக் கொள்ளும் ஒன்று,  எதிர்காலத்தில் மிகவும் நன்மை பயக்கலாம். நம் போன்ற மனிதர்களுக்குத் தொலைநோக்கு கிடையாது.  சிறு வட்டத்திற்குள் இருந்து யோசித்து, நாம் எடுக்கும் முடிவால்,  நீடித்து நன்மை தந்திருக்கக் கூடிய எதையேனும் இழக்க வாய்ப்புண்டு. மேலும்,  குரங்கு போன்ற மனித மனம்,  இன்று விரும்பாததை,  நாளையோ மறுநாளோ விரும்பலாம்.    கேள்விதானே மனசில் நிற்கிறது?  பாரதியார் தன்  வசனகவிதையில், "இவ்வுலகம் இனியது என்று தொடங்கி, சாதல் இனிது" என முடிக்கிறார். நல்லதல்லாத எதையும் அவரால் பார்க்க இயலவில்லை.  ஒரு மராத்தான் ஓடி முடிக்க,  ஒற்றை அடி  முதலில் வைக்கத்தானே வேண்டும்?  எல்லா முயற்சிகளுக்கும் ஒரு ஆரம்பம் வேண்டும். துறவு குறித்த ஆரம்ப பாடத்தை யோசிப்போம்.   விரும்புவதை விலக்கும் துறவியாய் இருப்பதை விட, விரும்பாததை சகித்துக் கொள்ளும் துறவியாக இருக்கலாமே?

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

பாரதி என்றொரு மஹா கவி

செப்டெம்பர் மாதம் பாரதியை அந்த மஹா கவியை நினைவு கூராது 25 நாள்களை ஓட்டினால் அது தவறல்லவா?எனவேதான் இந்த அவசர போஸ்ட் .வந்தவரெல்லாம் தங்கி விட்டால் இந்த மண்ணில் நமக்கே இடம் ஏது என்று கண்ணதாசன் சொன்னாலும் சிலர் தங்கிவிட்டிருக்கலாமோ என்ற எண்ணம் என்னால் தவிர்க்க முடிவதே இல்லை.உங்களுக்கு எப்படி?ஒரிஜினலான எழுத்து என்று ஒன்று உண்டா அல்லது எழுதும் போது மனதில் எட்டிப் பார்க்கும் பாரதியையும் கண்ணதாசனையும் இன்னும் பிற great souls ஐயும் தான் நம்முடைய வறுமை நிரம்பின சொற்களால் மறுபடி வெளிப் படுத்துகிறோமா ?பாரதியின் ஒவ்வொரு கவிதையையும் ஒரு போஸ்ட்டில் நினைவு கூர்ந்து அது பற்றிப் பேசினால்,நமக்கு இன்னும் எத்தனை பிறவி தேவை பேசி முடிக்க?இன்று என்னைத் தொட்ட கவிதைகளில் ஒரு சில மட்டும் நினைவுகளுக்குத் தீனி போட .

அக்கினிக் குஞ்சொன்று கண்டேன் ,நாலு வரியில் தற்போது பலர் செய்து கொண்டிருக்கும் motivational talks எல்லாவற்றிற்கும் முன்னோடியானதொரு கவிதை.முழுக் கவிதையைத் தேடித் படிக்கும் சிரமத்தைத் தமிழ் அறிந்த எல்லோரும் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்பதால் கவிதையை என் போஸ்ட்டில் repeat செய்ய வேண்டாம் என்று எண்ணுகிறேன்.ஒரு அக்னித் துண்டத்தை காட்டின் மூலையில் வைத்தால் காடு முழுதும் வெந்து போகிறது.தழலின் தன்மையில் சிறியது,பெரியது உண்டா என்று கேட்கிறார்.இதைப் பலவாறாகப் பொருள் படுத்தலாம்.மனதின் ஓரம் தோன்றும் aspiration ஐக் குறிப்பதாக நான் எண்ணுகிறேன்.நம் அனைவருள்ளும் progress க்கான பொறி  உள்ளது.அது உண்மையில் அக்னி அளவு தீவிரத்துடன் இருப்பின் நம்மை முழுதும் ஆக்ரமிக்கும். உயர்த்தும். Desire ம் அத்தன்மையதே.எப்படி aspirations நம்மை ஆக்குமோ அப்படி ஆசை என்ற சிறு பொறியும்" நாம்" எனும் அழகிய வனத்தை நொடியில் அழிக்கும்.இதைத்தான் இன்று எல்லாப் பெரியவர்களும் வேறு மொழியில் சொல்கிறார்கள்.

There is a thin line which separates need and desire.We need great sincerity to  know that.உலக வாழ்வை நாம் தொடங்குவதற்குப் பின்புலத்தில் இருப்பதே ஆசைதான்.ஒரு நிகழ்வு தீவிரமான vibration உண்டாக்கினால் அது ஆசையால் விளைவதே.ஒரு நாளில் சித்தார்த்த புத்தர் ஆக  முடியாது.யோகம் செய்பவர்களுக்குத் தேவைகளும் இருப்பதில்லை. நம் போன்றவர்கள் ஆசைகளையாவது நம் கட்டுப் பாட்டில் வைத்திருப்பது ஒரு தேவை!!இப்படி வேறெங்காவது தாவுவது என் வழக்கம் ஆகிப் போய் விட்டது.அக்னிக் குஞ்சை பாரதி "ஆக்கும் aspiration "என்றாரா "அழிக்கும் ஆசை" என்றாரா அவரே அறிவார்,ஆனால் பொருள் பொதிந்த கவிதை.

நின்னைச் சரணடைந்தேன் கண்ணம்மா என்னைக் கவலைகள் தின்னத் தகாதென்று நின்னைச் சரணடைந்தேன் என்ற பாடல்.பொன் புகழை மட்டும் விரும்புபவர்கள் கவலை அற்று இருப்பது எப்படி?நான் அப்படித்தான் இருக்கிறேன்.ஆனாலும் என்னைக் கவலை தின்னாது காப்பாற்றுவாயா என்பது  அரற்றுகிறார் போல இல்லை?வேண்டாத எண்ணங்களும் அச்சமும் குடி புகுந்த என் மனதில் நீ புகுந்து அவற்றைக் கொன்று போடு என்கிறார்.எல்லாம் என் செயல் என்று எண்ணும் என் மூட மனதில் வெளிச்சம் தா .அனைத்தும் உன் செயல் என்ற வெளிச்சம் தா என இறைஞ்சுகிறார்.எத்தனையோ துன்பமான,சோர்வான சூழ்நிலையில் இருந்தும் அவை எதுவும் எனக்கில்லை ,ஏன் என்றால் அன்பு நெறியில் அறங்கள் வளர்ந்திட உன்னையல்லவோ சரணடைந்து விட்டேன் என்பது என்ன மாதிரியானதொரு simple and great belief !!கண்ணம்மா என் குலதெய்வம் என்ற பாடல்.நல்லது நாட்டுக தீமையை ஓட்டுக என்பது கடைசி வரி.

செப்டெம்பர் மாதம் என்று தொடங்கியது போஸ்ட்டிற்கு ஒரு தொடக்கம் வேண்டியே அன்றி வேறில்லை.பாரதியார் தொடாத எதையும் தமிழில் எழுதுவது சாத்தியமா தெரியவில்லை.இரண்டு பாடல்களுக்கு மேல் எடுத்துக் கொண்டால் போஸ்ட் நீளும்.ஒரு நாளின் பெரும் பகுதியை நாம் விரும்பினாலும் இல்லை என்றாலும் செய்தே ஆக  வேண்டிய வேலைகள் ஆக்கிரமிக்கின்றன.அப்போது பளு தெரியாமல் இருக்க நினைவுகளைத் துணைக்கழைப்போம் அல்லவா?அந்த நினைவுகளில் ஒரு பாரதியார் பாடல் வந்து உட்காருவது ஒரு புது உற்சாகம் தருகிறது.சந்தோஷங்கள் infectious தானே?அதனால் இந்த பகிர்வு.நாளை பேசலாம்.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும்

எந்தக் காரியத்தைத் தொடங்கினாலும் இடையூறின்றி இனிது முடிய எல்லோரும் பிரார்த்திக்கும் முழுமுதற் கடவுள் பிள்ளையார்.நாம் இந்த அவசர யுகத்தில் வணங்கிச் செல்லும் விதத்தில் எளிமையாகக் கோவில் கொண்ட ஒரே தெய்வம் அவர்.எந்த வழி சென்றாலும் கூப்பிடு தூரத்தில் ஒரு பிள்ளையார் கோவில் உள்ளது தமிழகத்தின் தனிச் சிறப்பு.ஆனை  முகத்தோன் அம்பிகையின் திருமேனி மஞ்சளில் இருந்து தோன்றியவர்.அன்னைக்குக் காவல் இருந்து அப்பனை எதிர்த்து அதன் பலனாக சிரம் இழந்து மீண்டும் தந்தையின் கரத்தால் வேழமுகம் பெற்றவர்.கணங்களின் தலைவனாய் விளங்குவதால் கணநாதர்.செல்வமும் ஞானமும் நல்குபவர்.சரி,ஞானம் என்றால் என்ன?அறிவியலை விஞ்ஞானம் என்கிறோம்.ஆன்மிக அனுபவத்தை மெய்ஞானம் என்கிறோம்.இரண்டிற்கும் என்ன தொடர்பு?அல்லது என்ன வித்தியாசம்?அது பற்றிய சிறு விவாதம்தான் இன்னும் சில மணித்துளிகள் நாம் செய்யப் போவது.இது சற்றே பெரியதொரு topic .ஓரளவு அனுபவம் பெற்று ,தகுதியும் பெற்றால்தான் விளக்கவும் விளங்கிக் கொள்ளவும் முடியும்.நான் கூறப் போகும் விஷயங்கள் புத்தகங்கள்,internet ல் இருந்து சேகரித்த தகவல்கள்தான்.பெரியவர்கள் கருத்துப் பிழைகள் ஏதேனும் கண்டு பிடித்தால் முடிவில் தெரிவித்தால் திருத்திக் கொள்வேன்.

இந்து சமயம் எப்போது உருவானது?அதற்கு செப்டம்பர் 17ம் தேதி என்பது போல நாள் சொல்ல முடியாது.மகான்கள் கடவுளை நோக்கி நடந்த பாதையை அடிப்படையாய்க் கொண்டு உருவானதே அது.சமய உண்மைகள் ஆழம் நிறைந்தவை.இப்போது எதை எடுத்தாலும் விஞ்ஞானப் படி அது சரியா என ஆராய்கிறோம்.ஆனால் அந்த விஞ்ஞானமே சரியா?எது சரி எது தவறு?ஒவ்வொரு காலகட்டத்தில் ஒவ்வொன்று சரி.உதாரணத்திற்கு ஒரு விஷயம் எடுத்துக் கொள்வோம்.மருத்துவர்கள் ஒரு மருந்து கண்டுபிடிக்கிறார்கள்.சில காலம் பழக்கத்தில் இருந்த பின் அவர்களே அதன் sideeffects மிகவும் தீவிரமாக உள்ளதாய்க் கூறி அதை ban செய்து விடுகிறார்கள்.விஞ்ஞானம் அறிவு பூர்வமானது.ஆனால் ஒரு கண்டுபிடிப்பைத் தவறாக்கி மற்றொன்று அந்த இடத்தை ஆக்ரமிக்கும் போது விஞ்ஞானம் குருடாகிப் போகிறது.விஞ்ஞானி முட்டாளல்ல.ஆனால் பல நேரம் விஞ்ஞானம் என்ற பெயரால் மதத்தைக் கொச்சைப் படுத்துவது தவறு.மூட நம்பிக்கைகள் வைத்துக் கொள்வது அதனினும் தவறு.சமயம் விஞ்ஞானத்தை உள்ளடக்கியது.ஒரு கோவிலின் அமைப்பையே எடுத்துக் கொண்டால் ஆகம விதிகளின் படி கட்டப் பட்ட ஆலயங்களில் விஞ்ஞானத்தின் பங்கு என்ன என்று அறிந்து கொள்ளலாம்.

நம் உடல் ஒரு ஆலயம்.வெள்ளை அணுக்களும் சிவப்பணுக்களும் சேர்ந்த ரத்தம் உடல் முழுதும் ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது.செம்மண்ணும் சுண்ணாம்பும் பூசப் பட்ட மதில் சுவர் கொண்ட ஆலயத்தில் கர்பக்ருஹத்தில் கடவுள் வீற்றிருக்கிறார்.கர்ப க்ருஹத்தின் மேல் உள்ள பகுதியை விமானம் என்கிறோம்.crane எல்லாம் இல்லாத காலத்தில்,விமானத்தின் மேல் வைக்கப் பட்ட கல் சாரம் கட்டி மேலே ஏற்றப் பட்டது.கோவில் தூண்கள் எப்படி நின்றன?சிமெண்ட் இல்லை என்றால் எது இணைப்புக்குப் பயன் படுத்தப் பட்டது?அன்றும் விஞ்ஞானமும் கணக்கும் உண்டு.மூதாதையர்கள் முட்டாள்கள் அல்லர்.சமூக சிந்தனையுடனும் கோவில்கள் கட்டப் பட்டன.உயரமான கோபுரங்கள் ஊர் நன்மை கருதி வடிவமைக்கப் பட்டவையே.பொருள்கள் கோபுரங்களில் வைத்துப் பாதுகாக்கப் பட்டிருக்கின்றன.வெள்ளம் போன்ற இயற்கைப் பேரழிவுகளின் போது மக்களையும் பொருள்களையும் பாதுகாக்க உயர்ந்த கோபுரங்கள் உதவின.

ஒரு சூப்பர் மார்கெட்டில் பொருள் அடுக்குவது போல் இஷ்டப் படி ஆலயம் எழுப்ப இயலாது.அந்தக் கட்டமைப்பிற்கு பொருள் உண்டு.கர்பக்ருஹம் நம் கபாலம் போல.அங்கு இறைவன் ஆற்றல் உள்ளது.கோவில் கொடிமரம் முதுகுத் தண்டு போல.கீழே உயிராற்றலின் ஆக்க சக்தி குண்டலினி சுருண்டு படுத்துள்ளது.குண்டலினி அங்குள்ள வரை உலக சிந்தனைகளே இருக்கும்.அதைக் கபாலத்திற்குக் கொண்டு வர வேண்டும்.சரீரத்தைக் கடந்து நிற்றல் வேண்டும்.ஜீவன் சிவனாக வேண்டும்.அதைத்தான் கொடிமரம் கடந்து சென்று கர்பக்ருஹத்தில் உள்ள இறைவனைத் தரிசிப்பதற்கு ஒப்பிடுகிறோம்.திருஅண்ணா மலையில் கிரிவலம் செய்வோர் ஒரு ஆன்மிக அனுபவம் அடைகிறார்கள்.கிரிவலப் பாதை முழுவதும் மூலிகை மரங்கள்.அந்தக் காற்றை சுவாசிப்பதில் உள்ள நன்மை கருதி கிரிவலம் செய்வோரும் உண்டு.சமய நம்பிக்கைகளும் விஞ்ஞானமும் ஒன்றை ஒன்று compliment செய்து கொள்ளும் தருணங்கள் இது போல் பல உண்டு.பிள்ளையாருக்குத் தோப்புக்கரணம் போடுகிறோம்.அருள் வேண்டி.தலையில் நெற்றிப்பொட்டில் இரண்டு பக்கமும் குட்டிக் கொள்வதை science super brain yoga என்றழைக்கிறது.சூரிய நமஸ்காரம் தரும் பலன்களுக்கும் விஞ்ஞானிகளும் சமயவாதிகளும் கூறும் விளக்கங்கள் வேறே தவிர அது எத்துணை நன்மை பயப்பது என்ற கருத்தில் மாறுபாடில்லை.

விஞ்ஞானிகள் மெய்ஞானிகளின் வரலாற்றைக் கூர்ந்து நோக்கினால் விஞ்ஞானிகளுக்கு ஒரு விஞ்ஞான உண்மை உதயமாவதோ மெய்ஞானிகளுக்கு கடவுள் பற்றிய பேருண்மை உணர முடிவதோ அவர்கள் தன்னை இழந்த கணத்தில்தான் நடக்கிறது.அறிவியல் அறிந்த எல்லோரும் ஆர்கிமெடிசை அறிவார்கள்.ஆர்கிமெடிஸ் என்ன கண்டு பிடித்தார்?ஒரு பொருள் ஒரு திரவத்தில் மிதக்க வேண்டும் என்றால் அதன் எடை அதனால் வெளியேற்றப் படும் திரவத்தின் எடைக்குச் சமமாக இருத்தல் வேண்டும்.இந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படையில்தான் நவீனக்  கப்பல்கள் வடிவமைக்கப் பட்டிருக்க வேண்டும்.ஒரு நாள் குளித்துக் கொண்டிருந்த போதுதான்  ஆர்கிமேடிசுக்கு இந்த அறிவியல் உண்மை உரைத்தது.உடனே அவர் யுரேகா யுரேகா என்று கத்திக் கொண்டு குளியலறையை விட்டு  வெளியே ஓடி வருகிறார். உடம்பில் ஒட்டுத் துணி இல்லை.தன்  பற்றிய பிரக்ஞை அற்றவர்கள்தான் துணி இல்லாமல் வெளியே வருவார்கள் அல்லவா?பிரக்ஞை அற்ற நிலையில்தான் அவருக்கு ஒரு அறிவியல் தத்துவம் உதித்தது.மெய்ஞானிகள் நிலையும் அதுவே என்பது சொல்லி விளங்க வைக்க வேண்டியதில்லை.அவர்கள்" தான் என்ற பிரக்ஞையை விட்ட போதுதான் பேருண்மைமையாம் கடவுளை அறிகிறார்கள்.விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும் சந்திக்கும் புள்ளி அதுவே.   "விஞ்ஞானம் உண்மை என்றால் மெய்ஞானம் பேருண்மை.கோவிலில்பயன்படுத்தப் படும் பூக்கள்,நெய் விளக்கு,சந்தனம்,பன்னீர் ,பத்திப் புகை எல்லாம் ஒரு positive energy தரும் பொருள்கள்.இன்னும் சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

வேதகால ரிஷிகள் மூன்று விதமான அக்னி பற்றி அறிவார்கள்.ஒன்று ordinary fire -ஜடஅக்னி ,இரண்டாவது electric fire-மின்சாரம் ,மூன்றாவது solar fire .நவீன விஞ்ஞானம் முதல் இரண்டு அக்னியையே அறிந்திருந்தது.The fact that an atom is like a solar system could lead them to the 3rd discovery.அணுவைத் துளைத்து ஏழ் கடலைப் புகட்டி குறுகத் தரித்த குறள்என்று சொல்லப் பட்டிருக்கிறது.அணுசக்தி பற்றிய அறிவு ஆதிகாலம் தொட்டே இருந்துள்ளது.கணித மேதை ராமானுஜன் கூறுகிறார்,"An equation for me has no meaning unless it expresses a thought of God." ஆழ்மனதில் மெய்ஞாநிகளாய்  இருப்பவர்களே விஞ்ஞானியாகப் பரிணமிக்கிறார்கள்.உண்மையான மெய்ஞாநிகளுக்குப் புலப்படாத விஞ்ஞான உண்மைகள் இல்லை.

பகவான் விஷ்ணுவின் பத்து அவதாரங்களும் விஞ்ஞானத்துடன் கொண்ட தொடர்பை ஒரு முறை நினைவு கூர்ந்து விட்டு உரையை முடித்துக் கொள்ளலாம்.மத்ஸ்யாவதாரம்.மீன்.கடல் வாழ் உயிரினம்.கூர்மாவதாரம் ஆமை.நீரிலும்,நிலத்திலும் வாழ முடிந்த உயிரினம்.வராஹ அவதாரம் Complete transition from water to land.நரசிம்ஹ ம்.பரிணாம வளர்ச்சியில் அடுத்த,பெரிய வளர்ச்சி.வாமன அவதாரம்.முழுமையாக evolve ஆகாத குள்ள மனிதன்.பரசுராமர்.காட்டில் வசித்த,ஆயுதங்களைக் கையாளும் திறமை பெற்ற மனிதன்.ஸ்ரீ ராமாவதாரம்.பல கலைகளில் தேர்ச்சி பெற்ற சமூக வாழ்வின் முக்கியத்துவத்தைக் காட்டின அவதாரம்.இன்னும் கறைபடாத மனிதனை,வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து தெய்வ நிலை பெற்ற மனிதனைக் காட்டிய அவதாரம்.ஸ்ரீ க்ருஷ்ணாவதாரமாம் பூர்ணாவதாரம்.அரசியல் வாழ்வின் தன்மையை உலகிற்கு உணர்த்திய ,குழப்பங்கள்,பேராசை நிறைந்த மனிதர்கள் படும் பாட்டை உணர்த்தி,அதர்மத்தை அழித்து தர்மத்தை நிலை நாட்டிய அவதாரம்.அடுத்து புத்தர்.உள்  நோக்கிய பயணம் மேற்கொண்டு இன்னும் உயர் நிலைக்குச் சென்ற மனிதனைக் காட்டின அவதாரம்.கடைசியாகக் கல்கி.Destruction.

விஞ்ஞானமும் மெய்ஞானமும் ஒன்றுடன் ஒன்று பின்னிப் பிணைந்தவையே.பிரித்துப் பார்க்க இயலாதவை.இது போன்றதொரு இன்னுமோர் இனிய நாளில் மேலும் பேசுவோம்.கடல் மணலை எண்ணுவது போல ஒரு பிரயர்த்தனமாகவே அது அமையும்.I thank you all very much for your patient listening.

MOTHER PROTECTS

ஐந்தாவது சக்கரம்

Being a fifth wheel to the coach என்ற பிரயோகத்தை நீங்கள் கேட்டிருப்பீர்கள்.சில முறை அல்லது பல முறைகள் அப்படி உணர்ந்தும் இருக்கலாம்.நான்கு சக்கரங்களில் ஓடும் ஒரு வண்டிக்கு ஐந்தாவது சக்கரத்தால் எப்படிப் பலன் இல்லையோ அது போல ஒரு இடத்தில் ஒரு பொருளின் அல்லது ஒரு மனிதரின் தேவை இல்லாத போது அப்பொருள் அல்லது மனிதரை ஐந்தாவது சக்கரம் என அழைக்கிறோம்.ஆனால் ஐந்தாவது சக்கரம் உணர்ச்சி அற்றது.ஐந்தாவது சக்கரம் போல் நடத்தப் படும் மனிதன் ஜீவன் உள்ளவன்.சமீப நாட்களில் எனக்கு மிகவும் நெருங்கிய சிலர் தாம் வாழ்வில் ஒரு ஸ்டெப்னி போல, உயிரற்ற பொருள் போல் நடத்தப் படுவதாய் வருந்தியது என்னை மிகவும் சங்கடப் படுத்தியது.யோசிக்கவும் வைத்தது.

அது போல் வருந்தும் எல்லோருக்கும் ஒன்று கூற விரும்புகிறேன்.மற்றவர் நம்மை அப்படி நடத்துகிறார்களா அல்லது அது  நம் மனப் பிரமையா என்ற ஆராய்ச்சிகளைப் புறம் தள்ளுங்கள்.நம் விருப்பம் அற்று நம்மை யாரும் அப்படி நடத்துவது சாத்தியம் இல்லை.ஐந்தாவது சக்கரமாய் உணராமல் இருப்பதில்தான் சூட்சுமம் உள்ளது.  இயல்பாய் வாழ்க்கையை எடுத்துக் கொள்வோம்.அனாவசியக் கவலைகளும்,  நமக்கு அவசியம் அற்ற எதையும் தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வமும் அற்று இருப்போம்.ஒரு பயணத்தில் திடீரென ஒரு டயர் பழுது பட்டால் ஐந்தாவது சக்கரம் இல்லாது போனால் என்ன ஆகும்?திண்டாடிப் போவோம்.வாழ்க்கைப் பயணமும் அது போலத்தான்.

எல்லா நிகழ்சிகளையும் பல விதமாக நோக்கலாம்.எதிர்மறையாக நோக்குவது நம்மை வருத்தும். "நான் யாருக்காகவும் எப்போதும் உதவத் தயாராக உள்ள ஐந்தாம் சக்கரம்.நான் இல்லாது போனால் என் சுற்றமும் நட்பும் திண்டாடிப் போகும்"  என்று மாற்றி யோசித்துப் பாருங்கள். கார் டிக்கியில் கம்மென்று கிடக்கும் ஸ்டெப்னி பல பயணங்களில் சும்மாதான் இருக்கிறது.ஆனால் தேவை வந்து விட்டால் அதனால் அல்லவோ பயணம் நல்ல விதமாய் முற்றுப் பெறுகிறது?சிறு வட்டத்திற்குள் இருந்து வருந்துவதல்ல வாழ்க்கை.தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா.நான் யாருக்கும் தேவை அற்றவள் எனத் தயவு செய்து நினைத்துக் கொள்ளாதீர்கள் என் அன்பு சினேகிதிகளே.தேவை இல்லாமல் ஒரு புழுவைக்  கூட இறைவன் படைக்கவில்லை.பயனற்ற வாழ்வு,அர்த்தமற்ற வாழ்வு என்றும் ஏதும் இல்லை.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

Appeared in September 2015 issue -Manjula Ramesh's snehidhi

MOTHER PROTECTS