வியாழன், 24 செப்டம்பர், 2015

பாரதி என்றொரு மஹா கவி


செப்டெம்பர் மாதம் பாரதியை அந்த மஹா கவியை நினைவு கூராது 25 நாள்களை ஓட்டினால் அது தவறல்லவா?எனவேதான் இந்த அவசர போஸ்ட் .வந்தவரெல்லாம் தங்கி விட்டால் இந்த மண்ணில் நமக்கே இடம் ஏது என்று கண்ணதாசன் சொன்னாலும் சிலர் தங்கிவிட்டிருக்கலாமோ என்ற எண்ணம் என்னால் தவிர்க்க முடிவதே இல்லை.உங்களுக்கு எப்படி?ஒரிஜினலான எழுத்து என்று ஒன்று உண்டா அல்லது எழுதும் போது மனதில் எட்டிப் பார்க்கும் பாரதியையும் கண்ணதாசனையும் இன்னும் பிற great souls ஐயும் தான் நம்முடைய வறுமை நிரம்பின சொற்களால் மறுபடி வெளிப் படுத்துகிறோமா ?பாரதியின் ஒவ்வொரு கவிதையையும் ஒரு போஸ்ட்டில் நினைவு கூர்ந்து அது பற்றிப் பேசினால்,நமக்கு இன்னும் எத்தனை பிறவி தேவை பேசி முடிக்க?இன்று என்னைத் தொட்ட கவிதைகளில் ஒரு சில மட்டும் நினைவுகளுக்குத் தீனி போட .

அக்கினிக் குஞ்சொன்று கண்டேன் ,நாலு வரியில் தற்போது பலர் செய்து கொண்டிருக்கும் motivational talks எல்லாவற்றிற்கும் முன்னோடியானதொரு கவிதை.முழுக் கவிதையைத் தேடித் படிக்கும் சிரமத்தைத் தமிழ் அறிந்த எல்லோரும் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்பதால் கவிதையை என் போஸ்ட்டில் repeat செய்ய வேண்டாம் என்று எண்ணுகிறேன்.ஒரு அக்னித் துண்டத்தை காட்டின் மூலையில் வைத்தால் காடு முழுதும் வெந்து போகிறது.தழலின் தன்மையில் சிறியது,பெரியது உண்டா என்று கேட்கிறார்.இதைப் பலவாறாகப் பொருள் படுத்தலாம்.மனதின் ஓரம் தோன்றும் aspiration ஐக் குறிப்பதாக நான் எண்ணுகிறேன்.நம் அனைவருள்ளும் progress க்கான பொறி  உள்ளது.அது உண்மையில் அக்னி அளவு தீவிரத்துடன் இருப்பின் நம்மை முழுதும் ஆக்ரமிக்கும். உயர்த்தும். Desire ம் அத்தன்மையதே.எப்படி aspirations நம்மை ஆக்குமோ அப்படி ஆசை என்ற சிறு பொறியும்" நாம்" எனும் அழகிய வனத்தை நொடியில் அழிக்கும்.இதைத்தான் இன்று எல்லாப் பெரியவர்களும் வேறு மொழியில் சொல்கிறார்கள்.

There is a thin line which separates need and desire.We need great sincerity to  know that.உலக வாழ்வை நாம் தொடங்குவதற்குப் பின்புலத்தில் இருப்பதே ஆசைதான்.ஒரு நிகழ்வு தீவிரமான vibration உண்டாக்கினால் அது ஆசையால் விளைவதே.ஒரு நாளில் சித்தார்த்த புத்தர் ஆக  முடியாது.யோகம் செய்பவர்களுக்குத் தேவைகளும் இருப்பதில்லை. நம் போன்றவர்கள் ஆசைகளையாவது நம் கட்டுப் பாட்டில் வைத்திருப்பது ஒரு தேவை!!இப்படி வேறெங்காவது தாவுவது என் வழக்கம் ஆகிப் போய் விட்டது.அக்னிக் குஞ்சை பாரதி "ஆக்கும் aspiration "என்றாரா "அழிக்கும் ஆசை" என்றாரா அவரே அறிவார்,ஆனால் பொருள் பொதிந்த கவிதை.

நின்னைச் சரணடைந்தேன் கண்ணம்மா என்னைக் கவலைகள் தின்னத் தகாதென்று நின்னைச் சரணடைந்தேன் என்ற பாடல்.பொன் புகழை மட்டும் விரும்புபவர்கள் கவலை அற்று இருப்பது எப்படி?நான் அப்படித்தான் இருக்கிறேன்.ஆனாலும் என்னைக் கவலை தின்னாது காப்பாற்றுவாயா என்பது  அரற்றுகிறார் போல இல்லை?வேண்டாத எண்ணங்களும் அச்சமும் குடி புகுந்த என் மனதில் நீ புகுந்து அவற்றைக் கொன்று போடு என்கிறார்.எல்லாம் என் செயல் என்று எண்ணும் என் மூட மனதில் வெளிச்சம் தா .அனைத்தும் உன் செயல் என்ற வெளிச்சம் தா என இறைஞ்சுகிறார்.எத்தனையோ துன்பமான,சோர்வான சூழ்நிலையில் இருந்தும் அவை எதுவும் எனக்கில்லை ,ஏன் என்றால் அன்பு நெறியில் அறங்கள் வளர்ந்திட உன்னையல்லவோ சரணடைந்து விட்டேன் என்பது என்ன மாதிரியானதொரு simple and great belief !!கண்ணம்மா என் குலதெய்வம் என்ற பாடல்.நல்லது நாட்டுக தீமையை ஓட்டுக என்பது கடைசி வரி.

செப்டெம்பர் மாதம் என்று தொடங்கியது போஸ்ட்டிற்கு ஒரு தொடக்கம் வேண்டியே அன்றி வேறில்லை.பாரதியார் தொடாத எதையும் தமிழில் எழுதுவது சாத்தியமா தெரியவில்லை.இரண்டு பாடல்களுக்கு மேல் எடுத்துக் கொண்டால் போஸ்ட் நீளும்.ஒரு நாளின் பெரும் பகுதியை நாம் விரும்பினாலும் இல்லை என்றாலும் செய்தே ஆக  வேண்டிய வேலைகள் ஆக்கிரமிக்கின்றன.அப்போது பளு தெரியாமல் இருக்க நினைவுகளைத் துணைக்கழைப்போம் அல்லவா?அந்த நினைவுகளில் ஒரு பாரதியார் பாடல் வந்து உட்காருவது ஒரு புது உற்சாகம் தருகிறது.சந்தோஷங்கள் infectious தானே?அதனால் இந்த பகிர்வு.நாளை பேசலாம்.

ரஞ்ஜனி த்யாகு

MOTHER PROTECTS

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக