வெள்ளி, 15 ஏப்ரல், 2016

ராமாயணம்-கதைத் தோற்றம் -சிறு அலசல்

இன்று ஸ்ரீ ராம நவமி.அந்தந்த நாள்களுக்கென்று ஒரு மூட் உண்டு.பண்டிகை நாள்கள் உள்முகம்தான்.100 வருடங்களுக்கு மேல் பூஜை பெற்ற அந்த நிற்கின்ற ராமன் படத்திற்கு புஷ்பம் வைக்கையிலே ராமாயணக் காட்சிகள் மனதில் ஓடத் தொடங்கியது.நம் பலருக்கும் நடக்கும் ஒன்றுதான்.இப்போது பட்டாபிஷேக ராமர் படங்கள்தான் நிறைய வரையப் படுகின்றன.அதனாலேயே அந்த நின்று தரிசனம் தரும் கோதண்ட ராமர் படம் எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.அழகின் பெண்மையின் கருணையின் வடிவாக கொடி போல ஸ்ரீராமன் அருகில் நிற்கும் பிராட்டி,பாதத்தில்கூப்பிய கரங்களுடன் மகாபக்த ஹனுமான் எம்பெருமானுக்கு இன்னொருபுறம் நிற்கும் இளவல் லட்சுமணன்.இளவலுக்கு நான் அடைமொழி தரத் தகுதியற்றவளாக உணர்கிறேன்.நீங்கள் உலகத்தின் உயர்ந்த சகோதரனுக்குக் கொடுக்கும் அடைமொழியை போட்டுக் கொள்ளுங்கள்.ராமாயணக் காட்சிகளை ஒரு திரைப் படத்தை விடவும் அழகாக எங்கள் குழந்தை மனதில் பதியச் செய்த தாத்தாவை நினைத்து விட்டுத்தான் ஸ்ரீராம ஸ்மரணை செய்ய என்னால் இயலும்.அஷ்டோத்திரம் படித்துப் பூஜை முடித்த போது அஷ்டோத்திர வரிகளை மனம் அசை போட்டது.ஸ்ரீராமனைப் பூஜிக்கும் பலவரிகளுக்கு இடையிடையே,தாடகை,ராவணன்,மாரீசன் பெயர்களும் இடம் பெற்றிருந்தது.அதாவது இவர்களை எல்லாம் வதம் செய்த பெருமான் என்ற பொருள் தாங்கிய சொல் தொடர்கள் வந்தன.அஷ்டோத்திரத்தில் இடம் பெறாத ராமாயணக் கதாபாத்திரம்,முக்கியக் கதாபாத்திரம் யார் என்ற எண்ண ஓட்டமே இந்த எழுத்தின் ஆரம்பம். யார் அது?கைகேயி.

கோடு போட்டு நிற்கச் சொன்னான் சீதை நிற்கவில்லையே சீதை அங்கு நின்றிருந்தால் ராமன் கதை இல்லையே என்றார் கண்ணதாசன்.ஆனால் லட்சுமணன் கோடு போடுவதற்கு முன்னமே ராமன் கதை திருப்பம் கண்டு விடுகிறது.ஒவ்வொரு வாழ்க்கைக்கும் ஒரு நோக்கம் உண்டு.அவதாரங்களுக்கும்தான்.அந்த அவதார நோக்கம் நிறைவேறத் தோதாக நிகழ்வுகள் அமைகின்றன.அவதாரபுருஷனுடன் கூடவே வரும் பலர் அந்த நிகழ்வுக்குத் துணை புரிகிறார்கள்.அதனால் இந்த நிகழ்வுகள் predestined என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.கைகேயிதான் ஸ்ரீராமாவதாரத்தின் நோக்கம் பூர்த்தியாக வித்திட்டது.கைகேயி நல்லவளா கெட்டவளா என்பது அல்ல நம் விவாதம்.ராமாயணம் ஒரு எளிய கதை போலத் தோன்றலாம்.அது உண்மை அல்ல.Interpreting the epic is not that easy .அயோத்யா காண்டத்தில்தான் கதை விரியத் தொடங்குகிறது.வால்மீகியும் கம்பனும் துளசிதாசரும் மாறுபடும் இடங்கள் பல.நாம் அவரவர் விருப்பப் படி,அவரவர் அடிப்படை குணங்களின் படி இந்தக் காவியத்தை அதன் கதாபாத்திரங்களைப் புரிந்து கொண்டுள்ளோம்.After thousands of years the scar on Kaikeyi's character remains.ஏன்?

இதுதான் என் கேள்வி.ராமன் தன்  தாயைவிட அதிகம் அன்பு செலுத்தியது கைகேயியிடம்தான்.கைகேயியின் உயிர் ஸ்ரீ ராமன்.அப்படியானால் என்ன நிகழ்ந்தது கைகேயிக்கு?மந்தரை சொல்பேச்சு கேட்டுதன் நிலை இழக்கும் அளவு திண்மை அற்ற கதாபாத்திரமா அவள்?வரம் பெற்று வனம் போக ஆணை வந்தும் ஸ்ரீ ராமன் முகம் சித்திரத்தில் அலர்ந்த செந்தாமரை போல் இருந்ததாகக் கம்பன் பாடுகிறார்.மன்னவன் பணி என்றாகில் நும் பணி மறுப்பனோ என்றாராம் ராமன்.எனக்கு நீ வேறு,தந்தை வேறா?அவர் இட்ட பணி என்று ஏன் கூறுகிறாய்?நீ இட்ட பணியை நான் செய்யாதிருப்பேனா என்கிறார்.ஸ்ரீராமனை கைகேயியின் நடத்தை எந்த வகையிலும் மாற்றவில்லை.ஆனால் அவள் ராமன்மீது கொண்ட அன்பு என்னாயிற்று?மந்தரையின் துர்போதனையால் அவ்வளவு நாள் கொண்ட அன்பு மாறி விட்டதா?இல்லை அவள் வரங்களுக்கு ஏதேனும் உள் பொருள் உண்டா?இதைக் கம்பனும் வால்மீகியும் ஒவ்வொரு விதமாகவும் சொற்பொழிவாளர்கள் வேறு பல விதமாகவும் பொருள் படுத்துகிரார்கள்.நான் கூறப் போவது என் பார்வையில் கைகேயி.கைகேயி ஒரு நெகடிவ் கதாபாத்திரம்தான் என்வரை.

இப்போது ஒரு புது டிரெண்ட் உருவாகி உள்ளது.துரியோதனன்,ராவணன் போன்ற எதிர்மறை மனிதர்களை ஹீரோவாகக் கொண்டாடி அவர்களைக் கதாநாயகனாகக் காட்டி அவர்கள் பார்வையில் ராமாயணம்,மகாபாரதம் சொல்லும் கேலிக் கூத்து.நீ ஒரு ராவணனாக,துரியோதனனாக,கைகேயியாக உன்னை வெளிப் படுத்திக் கொள்ள விரும்புவாயா?மாட்டேன் என்றால் அங்கேயே என் வேலை முடிந்தது.அவர்களிடம் உள்ள நல்ல குணங்களைப் பட்டியல் இடுகிறார்கள்.ஏதேனும் ஒரு தீய குணம் போதும்.நல்லது அனைத்தையும் ரப்பர் போல அழிக்க.இப்போது கைகேயிக்கு வருவோம்.

1.கெட்டவர்களால் மதி இழப்பது குற்றம்.
2.தன் மேல் மோகம் கொண்ட தசரதனின் weakness ஐ சரியானபடி பயன்படுத்தி ,சற்றும் இரக்கமற்று வரம் கேட்டது குற்றம்.
3.தன் வரம் வழங்கப் பட்டால் என்னென்ன விபரீதங்கள் நிகழும் என அறிந்தும் அதை விரும்பிப் பெற்ற perversity .
4.தவறான சகவாசம் என்ற குற்றம்.
5.அவள் மனதில் என்ன இருந்ததோ,நாம் அறியோம்.காட்டக் கூடாத இடத்தில் தன்  பலத்தை ப்ரயோகித்த அல்ப குணம்.

ஏன் கைகேயி என்ற பெயர் யாரும் இடுவதில்லை,என்ற கேள்விக்கு பரதன் உன் பெயரில் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள் என்று சபித்ததாகக் கூறுகிறார்கள்.அது மட்டும் காரணம் இல்லை.புராணங்களையும் இதிகாசங்களையும் கிண்டல் செய்து மட்டுமே வரும் நாஸ்திகவாதிகள் கூட அந்தப் பெயர் பக்கமே போகாததற்குக் காரணம் அந்த கதாபாத்திரத்தின் மேல் உள்ள வெறுப்பே.தீராத தீர்க்கவே முடியாத பழி சுமந்த பாத்திரம். ராமாயணக் கதை உருவாகக் காரண கர்த்தா என்பதற்கு மேல் கைகேயி பற்றிப் பேச எனக்கு எதுவும் இல்லை.ஆனால் வால்மீகி,கம்பன் என்ன நினைத்து இதிகாசத்தை வடித்தார்கள் என்று நினைத்து மாளவில்லை.நம் நாட்டு சரித்திரத்தின் மூன்று வித moods ஐ பிரதிபலிப்பவர்கள்,வால்மீகி,வியாசர்,காளிதாசன்.வால்மீகி-Moral ,வியாசர்-Intellectual ,காளிதாசன்-Material Poets .எனலாமா?ராமாயணம் ஒரு ideal அதாவது உயர்ந்த உன்னத சமூகத்தை எடுத்துக் காட்டுகிறது.Ideal என்றால் கற்பனையாகத்தான் இருக்க முடியும் என்ற தவறான கருத்துக்கள் உண்டு.ராமாயணத்தில் ஒரு உண்மை சமூகம் உயர்ந்து நிற்கிறது.வெறும் கற்பனையை மட்டும் வைத்து ஒரு ideal சமூகம் பற்றி வால்மீகியால் எழுதி இருக்க முடியாது.உத்தர காண்டத்தில் காணப் படும் விஷயங்கள் ideal ஆனவையா என்ற கேள்வி வருகிறது.அதற்கு பதில் it is a later addition .குழப்பிக் கொள்ள வேண்டாம்.

குழந்தையாக உள்ள மனித இனம் அதாவது younger humanity ஐக் காட்டும் இதிகாசம் ராமாயணம்.அடுத்தடுத்த அவதாரங்கள் evolution ஐக் காட்டுவதை நாம் அறிவோம்.இராமாயண காலம் எளிமையானது.அதிகக் குழப்பங்கள்,complexities கிடையாது.ஒன்று நினைத்து வேறு செய்தல்,இரு பொருள் படப் பேசுதல் அறிவை வேண்டாத விஷயங்களுக்குப் பயன்படுத்துதல்(கைகேயி போல என சொல்லாமல் இருக்க முடியவில்லை) என்பதெல்லாம் குறைவு.Rare .காட்டுக்குப் போ என்று தந்தை சொன்னால் பித்ருவாக்ய பரிபாலனம் செய்ய வேண்டுமே தவிர கேள்விகள் கிடையாது.வால்மீகியின் இயல்பு imaginative ,sensitive ஆகவே இருந்திருக்க வேண்டும்.நிலையில் இருந்து திரிந்து நடக்கும் மனிதர்கள்,அலட்சியம்,வன்முறை எல்லாம் அவருடைய பரிசுத்தமான நீதி வழுவாத மனதை shock செய்திருக்க வேண்டும்.தீமை கண்டு ,பாவம் கண்டு இரங்கி இருப்பார்.ஆனால் அவருடைய அழகிய மனதிற்கு அவை ரசக் குறைவாகத்தான் இருந்திருக்கும்.The most paradoxical poem.Nothing is superior to Ramayana.It portrays the picture of entirely moralised civilisation என ஸ்வாமி அரவிந்தர் குறிப்பிடுகிறார்.

கவிச் சக்ரவர்த்தி கம்பன் பார்வையையும் சுருக்கமாகப் பார்த்து விட்டு முடித்துக் கொள்ளலாம்.கம்பன் வீட்டுக் கட்டுத் தறியும் கவி பாடும் என்றால்,அவர் ஏன் வால்மீகி ராமாயணத்தை மறுபடி எடுத்துக் கொண்டார்?ஒரு புது காவியம் படைத்திருக்கக் கூடாதா? ஒரு சமூகம் தர்ம வழியினின்றும் பிறழும் போது பேரரசுகள் கூட வீழ்ந்திருக்கின்றன.கம்பன் தான் வாழ்ந்த காலத்தில் தான் விரும்பிய values ஐ மக்களுக்குச் சொல்ல ஏற்கெனவே தமிழ் மக்களுக்கு மிகவும் நெருக்கமான ராமாயணத்தை எடுத்துக் கொண்டார்.இடைச் செருகல்கள் உண்டு.அவர் முதலில் கொடுக்கும் செய்தி புலனடக்கத்தின் அவசியம்.அவர் பார்த்ததும் ஒரு idealistic society யே .அயோத்தி மாநகரில்,தருமம் இல்லையாம்.ஏனெனில் அதை ஏற்க ஆளில்லை.Hero இல்லை.ஏனெனில் விரோதிகள் இல்லை.பொய் இல்லை.அதனால் உண்மை என்று தனியாக ஏதும் இல்லை.

நகரப் படலத்தின் அந்த அழகுப் பாடல்

வண்மை இல்லை ஓர் வறுமை இன்மையால்
திண்மை இல்லை ஓர்  செறுநர் இன்மையால்
உண்மை இல்லை பொய் உரைஇலாமையால்
வெண்மை இல்லை பல கேள்வி மேவலால்
நகரத்தில் தொடங்கி மனிதர்கள் வரை அவர் சொல்ல விரும்பியது உயர்ந்த செய்திகள் மட்டுமே.எனவே வால்மீகியும் கம்பனும் சில தகவல்களில் வேறுபட்டாலும் எண்ணம் ஒன்றே.

இந்த blog ன் தொடக்கம் கேகயன் மகள்.எழுத ஆரம்பித்தது முதல் கருத்துகள் திரட்டினேன்.மனிதர்கள் நல்லது,கெட்டது நிறைந்தவர்கள்தான். கைகேயியின் சில ,வெகு சில நல்ல குணங்களை சில தோழர்கள் சுட்டிக் காட்டினார்கள்.கேட்டுக் கொண்டேன்.ஆனாலும் கைகேயியின் நடத்தை பற்றிய என் கருத்துக்களில் மாற்றம் இல்லை.அந்தத் தோழர்கள் இதை personal ஆக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டாம் எனக் கேட்டுக் கொண்டு,வள்ளுவனை என் கருத்துக்களுக்கு வலிமை சேர்க்க அழைத்து நிறைவு செய்கிறேன்.
ஒரு செயல் தப்பு என்றால் தப்புதான்.தவறை சரி என்றால் பார்வைதான் தவறு என நான் கூறுவேனே?

"தீயவை தீய பயத்தலால் தீயவை
தீயினும் அஞ்சப் படும்"
தீவினை அச்சம் என்ற அதிகாரம்.ஒரு தீய செயல் தீய விளைவைத்தான் தரும் .அதனால் நெருப்பை விட பயங்கரமானது.

"மறந்தும் பிறன் கேடு சூழற்க சூழின்
அறஞ் சூழும் சூழ்ந்தவன் கேடு"
மறந்தும் மற்றவருக்கு கேடு செய்யக் கூடாதென்றால்,நினைவுடன் அதை செய்பவர் எப்படி நல்லவர்?

"ஈன்றாள் பசி காண்பானாயினும் செய்யற்க
சான்றோர் பழிக்கும் வினை"
பெற்ற தாய் பசியுடன் இருந்தால் கூட,அதை ஆற்றக் கூட சான்றோர் பழிக்கும் செயல்கள் செய்யக் கூடாது.என்ன நல்ல நோக்கம் இருந்தது ,கைகேயியின் செயல்களுக்கு?

"கடிந்த கடிந்தொரார் செய்தார்க்கு அவைதாம்
முடிந்தாலும் பீழை தரும்"
தகாதவை என ஒதுக்கப் பட்ட செயல்களை ஒதுக்கி விடாமல் செய்பவர்களுக்கு ஒரு வேளை  அச்செயல்கள் நிறைவேறினாலும் துன்பமே ஏற்படும்.கைகேயிக்கு அதுதானே நடந்தது?இறுதியில் துன்பம்தானே?

"அழக் கொண்ட எல்லாம் அழப்போம் இழப்பினும்
பிற்பயக்கும் நற்பாலவை"

பிறர் வருந்துமாறு செய்து பெற்றதெல்லாம் பெற்றவன் வருந்துமாறு செய்து போய் விடும்.நல் வழியில் வந்தவை இப்போதில்லை என்றாலும் முடிவில் நன்மையே தரும்.

திருவள்ளுவர் சொன்னால் நான் நம்புவேன்.ஏன் என்றால் அவர் மட்டும்தான் ஒன்றை செய் என்றால் ஏன் செய்ய வேண்டும் என்று கூறுகிறார்.செய்யக் கூடாதென்றால் ஏன் செய்யக் கூடாதென்றும் சொல்கிறார்.At random 1330 ல் எந்த குறளை  வேண்டுமானாலும் எடுத்து பரீட்சித்துப் பாருங்கள்.அவர் வாய்மொழி வந்தவற்றிற்கு அவர் authority தான் .

அதனால்தான் எனக்கு கைகேயியின் கதாபாத்திரம் பிடிக்கவில்லை.ராமன் என்ன பண்ணியிருப்பினும் அவன்தான் கதை நாயகன்.ராவணன் எப்பேற்பட்ட சிவபக்தனாயிருப்பினும் பிறன் மனை விழைந்த பேடித்தனத்தால் வில்லன்தான்.பேசுவோம்.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
Mother protects

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக