ப்ரயத்தனம் எடுத்துக் கொண்டு நிகழும் சந்திப்பு ஒரு வகை.தானாக நிகழ்வது இரண்டாவது வகை. ப்ரயத்தனப் பட்டு ஏற்படுத்திக் கொள்ளும் சந்திப்புகளில் நாம் கவனமாக இருக்க முடியும்.சந்திப்பு சந்தோஷமாக முடியலாம்.சங்கடங்களிலும் கொண்டு விடலாம்.,நாம் கவனமாகத் தேர்ந்தெடுத்த பின்னும்.ஆனால் உன்னைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை பாட்டு சொல்வது போல் அதில் யார் குற்றமும் இல்லை.தானாக நிகழும் சந்திப்புகள் நீண்ட காலம் தொடரும் நட்பாவதும் நடக்கலாம்.சென்ற போஸ்ட்டிற்கு பதில் அளித்த நண்பர் ஒருவர் நம்பிக்கை என்பது என்ன என்று கேள்வி எழுப்பி உள்ளார்."எது நம்பிக்கை ,கடவுள் உள்ளார் என்பதா இல்லை என்பதா ,குழந்தைகளுக்கு மனதில் நம்பிக்கை உணர்வை எவ்விதம் தூண்டுவது,அறிவியலும் தத்துவமும் நம்பிக்கை பற்றி விளக்க முடியுமா "என்று கேட்டுள்ளார்.அந்தக் கேள்விகளும் நேற்று நிகழ்ந்த சந்திப்புமே இந்த போஸ்ட்டிற்கு துவக்கம்.
பல ஆண்டுகள் கழித்து ஒரு நபரை சந்திப்பது வேறு யாரையோ பார்ப்பது போல்தான் என்று தோன்றுகிறது.வெளித்தோற்றத்தைப் புறம் தள்ளி விடுவோம்."நீ துளியும் மாறவில்லை" என்பது பொய் போலத்தான் என் மனம் நினைக்கிறது.போகும் ஒவ்வொரு ஆண்டுடனும் வயதும் போகும் போது அதெப்படி மாற்றம் நிகழவில்லை என்று கதை சொல்லலாம்?ஐந்து வயதில் இருந்த நானும் நீங்களும் இறந்து விட்டதுதானே நிஜம்?சில நாட்கள் முன்னம் நானும் இந்தப் பொய்யை உண்மை என நம்பிக் கொண்டுதான் இருந்தேன்.உடனே நம் மனது மாற்றம் என்பதைக் கெட்ட மாற்றம் எனப் பொருள் படுத்தி யோசிக்கக் கூடாது.It may be change for the better.நட்பும் நம்பிக்கையும் தொடர்புடையவவை.கொஞ்சம் நம்பிக்கை பற்றிப்பேசி விட்டு இரண்டையும் தொடர்பு படுத்தலாம்.
நம்பிக்கைக்கு definition கொடுக்க இயலாது.எது அன்றி வாழ்க்கை இல்லையோ அது நம்பிக்கை.அதைக் கடவுள் மேல் வைக்கலாம்,தன் மேலே வைத்துக் கொள்ளலாம்,தான் சார்ந்துள்ள தன்னைச் சார்ந்துள்ள பேர் மேல் வைக்கலாம்.அது ஒரு பற்றுக் கோடு . நம்பினோர்க்கு அவர் சாமி.நம்பாதவர்களுக்குக் கல்.Philosophical ஆக sound பண்ணாமல் faith பற்றி விளக்கம் கூற முற்பட்டால் நான் தோல்வியே அடைவேன்.இறையிடம் கொள்ளும்,தன்னிடமே கொள்ளும் நம்பிக்கை தவிர வேறு எதன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையும் ஒரு நாள் இல்லையேல் ஒரு நாள் மனம் புண் படுவதில்தான் முடியும். நேர விரயம் தவிர வேறில்லை.
மௌனம் ஒரு மொழி.உயர்ந்த மொழியும் கூட.உரையாடலில் இருவர் பங்கு உள்ளதால் ஒத்த எண்ணங்கள் அற்ற போது அது நிஜ அர்த்தத்தை இழந்து அனர்த்தமாகி விடுகிறது.அக்னிக்குக் கொடுக்கப் படும் பொருள்களை அது வேக வேகமாய் விழுங்குவது போல் மொபைல் போனை சார்ஜ் செய்ய இணைத்தால் அது அதி வேகமாய் சார்ஜ் ஆவது போல் பேசப் பேச விஷயங்கள் பல பரிமாணங்களில் வளர்கின்றன.ரயில் பயணங்களில் நிகழ்வது போன்ற சந்திப்புகளில் எதிர்பார்ப்பும் இல்லை.ஏமாற்றமும் இல்லை.எல்லா சந்திப்புகளையும் ரயில் சந்திப்பு போன்று எளிமையாக ஆக்கிக் கொள்ளலாமே?வாழ்க்கை ஒரு ரயில் பயணம்தான் அல்லவா?நம் ஸ்டேஷன் வந்தால் இறங்கப் போகிறோம்.நம்முடன் தொடர்பில் உள்ள எல்லாரும் நிஜத்தில் ரயில் சிநேகங்கள் தவிர வேறில்லை.காலம் முன்னும் பின்னும் நீண்டு கிடக்கிறது.சிலர் நம்முடன் ஒன்றாக ஏறி ஒன்றாக இறங்குகிறார்கள்.எவ்வளவு சிநேகமாய் இருப்பினும் சில சமயம் இறங்கும் நேரம் வந்து விடுகிறது,யாரேனும் ஒருவருக்கு.அப்படி இறங்குபவர்களை நம்பிக்கை துரோகி என்று அழைக்கிறோமா?பின் நிஜத்தில் மட்டும் ஏன் அனாவசியமாய் faith என்று பெரிய வார்த்தைகள் கூறி பயணத்தின் இனிமையைக் கெடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்?
சற்றே வெளி வந்து எட்டிப் பார்த்து சொல்ல நினைத்ததை சொல்லி விட்ட இந்த நத்தை மீண்டும் சொல்லத் தூண்டும் விஷயம் கிடைக்கும் வரை உள்ளே செல்கிறது.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
பல ஆண்டுகள் கழித்து ஒரு நபரை சந்திப்பது வேறு யாரையோ பார்ப்பது போல்தான் என்று தோன்றுகிறது.வெளித்தோற்றத்தைப் புறம் தள்ளி விடுவோம்."நீ துளியும் மாறவில்லை" என்பது பொய் போலத்தான் என் மனம் நினைக்கிறது.போகும் ஒவ்வொரு ஆண்டுடனும் வயதும் போகும் போது அதெப்படி மாற்றம் நிகழவில்லை என்று கதை சொல்லலாம்?ஐந்து வயதில் இருந்த நானும் நீங்களும் இறந்து விட்டதுதானே நிஜம்?சில நாட்கள் முன்னம் நானும் இந்தப் பொய்யை உண்மை என நம்பிக் கொண்டுதான் இருந்தேன்.உடனே நம் மனது மாற்றம் என்பதைக் கெட்ட மாற்றம் எனப் பொருள் படுத்தி யோசிக்கக் கூடாது.It may be change for the better.நட்பும் நம்பிக்கையும் தொடர்புடையவவை.கொஞ்சம் நம்பிக்கை பற்றிப்பேசி விட்டு இரண்டையும் தொடர்பு படுத்தலாம்.
நம்பிக்கைக்கு definition கொடுக்க இயலாது.எது அன்றி வாழ்க்கை இல்லையோ அது நம்பிக்கை.அதைக் கடவுள் மேல் வைக்கலாம்,தன் மேலே வைத்துக் கொள்ளலாம்,தான் சார்ந்துள்ள தன்னைச் சார்ந்துள்ள பேர் மேல் வைக்கலாம்.அது ஒரு பற்றுக் கோடு . நம்பினோர்க்கு அவர் சாமி.நம்பாதவர்களுக்குக் கல்.Philosophical ஆக sound பண்ணாமல் faith பற்றி விளக்கம் கூற முற்பட்டால் நான் தோல்வியே அடைவேன்.இறையிடம் கொள்ளும்,தன்னிடமே கொள்ளும் நம்பிக்கை தவிர வேறு எதன் மீது வைக்கும் நம்பிக்கையும் ஒரு நாள் இல்லையேல் ஒரு நாள் மனம் புண் படுவதில்தான் முடியும். நேர விரயம் தவிர வேறில்லை.
மௌனம் ஒரு மொழி.உயர்ந்த மொழியும் கூட.உரையாடலில் இருவர் பங்கு உள்ளதால் ஒத்த எண்ணங்கள் அற்ற போது அது நிஜ அர்த்தத்தை இழந்து அனர்த்தமாகி விடுகிறது.அக்னிக்குக் கொடுக்கப் படும் பொருள்களை அது வேக வேகமாய் விழுங்குவது போல் மொபைல் போனை சார்ஜ் செய்ய இணைத்தால் அது அதி வேகமாய் சார்ஜ் ஆவது போல் பேசப் பேச விஷயங்கள் பல பரிமாணங்களில் வளர்கின்றன.ரயில் பயணங்களில் நிகழ்வது போன்ற சந்திப்புகளில் எதிர்பார்ப்பும் இல்லை.ஏமாற்றமும் இல்லை.எல்லா சந்திப்புகளையும் ரயில் சந்திப்பு போன்று எளிமையாக ஆக்கிக் கொள்ளலாமே?வாழ்க்கை ஒரு ரயில் பயணம்தான் அல்லவா?நம் ஸ்டேஷன் வந்தால் இறங்கப் போகிறோம்.நம்முடன் தொடர்பில் உள்ள எல்லாரும் நிஜத்தில் ரயில் சிநேகங்கள் தவிர வேறில்லை.காலம் முன்னும் பின்னும் நீண்டு கிடக்கிறது.சிலர் நம்முடன் ஒன்றாக ஏறி ஒன்றாக இறங்குகிறார்கள்.எவ்வளவு சிநேகமாய் இருப்பினும் சில சமயம் இறங்கும் நேரம் வந்து விடுகிறது,யாரேனும் ஒருவருக்கு.அப்படி இறங்குபவர்களை நம்பிக்கை துரோகி என்று அழைக்கிறோமா?பின் நிஜத்தில் மட்டும் ஏன் அனாவசியமாய் faith என்று பெரிய வார்த்தைகள் கூறி பயணத்தின் இனிமையைக் கெடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்?
சற்றே வெளி வந்து எட்டிப் பார்த்து சொல்ல நினைத்ததை சொல்லி விட்ட இந்த நத்தை மீண்டும் சொல்லத் தூண்டும் விஷயம் கிடைக்கும் வரை உள்ளே செல்கிறது.
ரஞ்ஜனி த்யாகு
MOTHER PROTECTS
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக